Ο καθηγητής του πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής κ. Γ.Παναγιάρης σε συνέντευξή του τονίζει: “Διεθνές ερευνητικό Κέντρο μπορούν να υποστηρίξουν οι Δελφοί”

 Ο καθηγητής του πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής κ. Γ.Παναγιάρης σε συνέντευξή του τονίζει

Διεθνές ερευνητικό Κέντρο μπορούν να υποστηρίξουν οι Δελφοί

-Προαναγγέλλει ότι σύντομα θα μπορεί να γίνει συζήτηση επί συγκεκριμένου.

-Τι λέει για το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο, την πρόταση για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα και τους λόγους που χάσαμε, το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά και την πρόσφατη υποψηφιότητά του.

Για τις δυνατότητες ανάπτυξης της Φωκίδας, αλλά και τα νεοϊδρυθέντα τμήματα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου μιλάει ο καθηγητής του πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής κ. Γιώργος Παναγιάρης, ο οποίος κατάγεται από το Γαλαξίδι και έχει επιμεληθεί την κατάθεση φακέλου για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Παράλληλα μιλάει για τη δυνατότητα των Δελφών να φιλοξενήσουν Διεθνή Μεταπτυχιακά Προγράμματα και Διεθνές Ερευνητικό Κέντρο, τονίζοντας ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες και σύντομα θα μπορούμε να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα.

Οι λόγοι που δεν προχώρησε η πρόταση για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης

ΩτΦ: Κάποιες συνεντεύξεις έχουν μεγαλύτερη αξία να μην συνδέονται με προεκλογικούς χρόνους και η δική μας θεωρώ ότι ανήκει σε αυτές. Άλλωστε η προσφορά σας στο Δήμο Δελφών είναι διαχρονική και σημαντική. Σε ποια κατεύθυνση και σε ποιο τομέα παραγωγής εντοπίζετε τις μεγαλύτερες δυνατότητες ανάπτυξης της Φωκίδας;

Γ.Π.: Και εγώ θεωρώ ότι ο δημόσιος διάλογος έχει μεγαλύτερη απήχηση όταν δεν συνδέεται με προεκλογικές σκοπιμότητες και στρατηγικές. Υπ’ αυτήν την έννοια σας ευχαριστώ που μου δίνετε τώρα την δυνατότητα να μοιραστώ μαζί σας και με τους αναγνώστες σας τις σκέψεις μου για τον κοινό μας τόπο. Για να δούμε την αναπτυξιακή πορεία που μπορεί να έχει η Φωκίδα πρέπει πρωτίστως να δούμε τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία της περιοχής. Ο νομός μας είναι ένας ορεινός, ως επί το πλείστον, νομός που όσες βελτιώσεις (απαραίτητες και επείγουσες κατά τη γνώμη μου) και αν γίνουν στο οδικό δίκτυο, πάντα θα υστερεί  έναντι άλλων περιοχών σε θέματα δικτύων και μεταφορών δημιουργώντας έτσι ένα μόνιμο συγκριτικό μειονέκτημα στην εφοδιαστική αλυσίδα της περιοχής. Απ’ την άλλη μεριά, διαθέτει μια μοναδική γεωποικιλότητα και συνακόλουθα αντίστοιχη βιοποικιλότητα που έχουν καθορίσει εμφατικά το χαρακτήρα της ενδογενούς παραγωγής τόσο του πρωτογενούς όσο και του δευτερογενούς τομέα. Παράγουμε προϊόντα με μοναδική ποιότητα και ξεχωριστή ταυτότητα. Παράλληλα, η ιστορικότητα του τόπου, η πολιτιστική ποικιλότητα που τον χαρακτηρίζει, η διεθνής απήχηση του και το γεγονός ότι αποτελεί κυριολεκτικά το κέντρο της στεριάς του νεοελληνικού κράτους (Στερεά Ελλάδα) προσδίδουν στη Φωκίδα ένα απίστευτο συμβολικό κεφάλαιο που έχει παραμείνει εντελώς ανεκμετάλλευτο. Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς ότι τόσο η φυσική όσο και η πολιτιστική κληρονομιά του νομού μας διατηρούνται, και θα διατηρούνται σύμφωνα με το εκτεταμένο θεσμικό πλαίσιο που τις διέπει, ανόθευτες, αναδεικνύεται σε προνομιακό πεδίο αναπτυξιακής πορείας της Φωκίδας, και μάλιστα με τους πλέον καθαρούς όρους αειφορίας, το πεδίο της «βιομηχανίας της εμπειρίας» (τουρισμός, πολιτισμός). Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι η Φωκίδα διαθέτει απίστευτους πόρους πρωτογενούς παραγωγής, μεταποίησης (συμπεριλαμβανομένων και των δημιουργικών βιομηχανιών), φύσης και πολιτισμού που μπορούν να στηρίξουν την παραγωγική της ανασυγκρότηση. Προαπαιτούμενο γι’ αυτό είναι η ανάπτυξη μηχανισμών πιστοποίησης, τυποποίησης και προώθησης προϊόντων και υπηρεσιών σε ένα παγκόσμιο αλλά επιλεγμένο κοινό. Σε αυτόν τον τομέα, απαραίτητη είναι η σύμπραξη τοπικών κοινωνιών, παραγωγικών φορέων και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων που θα παρέχουν την αναγκαία τεχνογνωσία.

ΩτΦ: Ηγηθήκατε της προσπάθειας να κερδίσουμε την Πολιτιστική Πρωτεύουσα. Είχαμε ελπίδες;

Γ.Π.: Πριν απ’ όλα πρέπει να υπογραμμίσω ότι ο φάκελος – πρόταση που καταθέσαμε ήταν ποιοτικά άρτιος σε σημείο που περάσαμε στα «ημιτελικά», δηλαδή στις καλύτερες προτάσεις, μεταξύ των οποίων επελέγησαν οι τρείς που διαγωνίστηκαν μεταξύ τους για το ποια θα πάρει το χρίσμα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2021. Αυτό από μόνο του ήταν άθλος! Για να σας δώσω να καταλάβετε ο προϋπολογισμός όλων των άλλων συνυποψήφιων πόλεων για την προετοιμασία του φακέλου υποψηφιότητας τους, κυμαίνονταν από 80.000 € έως 800.000 € !!! Πολλές πόλεις που αρχικά εξεδήλωσαν το ενδιαφέρον αποσύρθηκαν από τη διαδικασία γιατί δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν τους απαραίτητος πόρους για τη δημιουργία της πρότασης. Εμείς ακολουθήσαμε έναν άλλο δρόμο. Δημιουργήσαμε μια ομάδα ακαδημαϊκών δασκάλων που δούλεψε εθελοντικά αλλά πλήρως επαγγελματικά, που πλαισιώθηκε από μια ομάδα 10 μεταπτυχιακών φοιτητών και μέσα από ένα μοντέλο συμμετοχικού σχεδιασμού, καταφέραμε να έχουμε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα (σύμφωνα με τα σχόλια των κριτών)! Το όλο εγχείρημα στοίχισε στο Δήμο Δελφών μόλις 3.000 € !!! Συγκεκριμένα, πήρε κάθε μεταπτυχιακός φοιτητής μας από 300 €, συμπεριλαμβανομένων των φόρων, για να μετακινηθεί σε κάθε γωνιά του Δήμου μας και να συλλέξει το απαραίτητο υλικό !!! Παράλληλα, δημιουργήθηκε μια συγκινητική συμπαράταξη όλων των θεσμικών φορέων της περιοχής (Περιφέρεια, Δήμοι της Στερεάς Ελλάδας, Εφορεία Αρχαιοτήτων Φωκίδας, Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών), και ανεξάρτητων προσωπικοτήτων που ενεργά υποστήριξαν και συμμετείχαν στην όλη προσπάθεια. Οι λόγοι που δεν προχώρησε η πρόταση μας στην τελική κρίση ήταν, σύμφωνα με τα σχόλια των κριτών, οι εξής :

(i)                 Ο Δήμος Δελφών δεν είχε να επιδείξει καμία δράση παραγωγής σύγχρονου πολιτισμού εδώ και πολλά χρόνια και είχε επαναπαυτεί στην αίγλη που του προσέδιδε ο αρχαιολογικός χώρος των Δελφών και

(ii)               Ο προτεινόμενος προϋπολογισμός για την υλοποίηση του εγχειρήματος της ΠΠΕ 2021 ήταν σχετικά χαμηλός.

Και τα δυο ήταν σωστά ! Αυτή ήταν η εικόνα της πολιτιστικής παραγωγής και της οικονομικής κατάστασης του Δήμου !

Υπ’ αυτήν την έννοια δεν είχαμε ελπίδες. Βεβαίως από όλη αυτήν την προσπάθεια κερδίσαμε τη γνώση των πολιτιστικών δυνατοτήτων του τόπου μας και των ανθρώπων που μπορούν να τις υποστηρίξουν. Είναι στο χέρι των εκλεγμένων διοικήσεων του Δήμου μας να αξιοποιήσουν αυτή τη γνώση.

Η δημιουργία του Δικτύου Δελφών και η λειτουργία του Φεστιβάλ Δελφών κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση.

Βέβαια η ερώτησή σας με προκαλεί να διατυπώσω και εγώ με τη σειρά μου προς όλους, ένα ερώτημα που με απασχολεί εδώ και καιρό.

Είναι τυχαίο ότι καμία συλλογική επιδίωξη στον ευρύτερο χώρο της Στερεάς δεν έχει ευοδωθεί; Να σας αναφέρω για παράδειγμα ότι, όταν οι παιδαγωγικές ακαδημίες της χώρας μας αναβαθμίστηκαν σε πανεπιστημιακές σχολές, η μόνη που έκλεισε ήταν αυτή της Λαμίας, όταν εφαρμόστηκε το σχέδιο εξορθολογισμού των σχολών εμποροπλοιάρχων (τριτοβάθμιας εκπαίδευσης),  η μόνη σχολή που έκλεισε ήταν αυτή του Γαλαξειδιού και αντικαταστάθηκε από την -πολύ καλή, πλην όμως τεχνική- σχολή τουριστικών επαγγελμάτων (δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης)  και το κερασάκι στην τούρτα ήταν ότι στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, με τις συνεχείς τροποποιήσεις του ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας, που συντελέστηκαν με την εμπλοκή των κομμάτων όλου του πολιτικού φάσματος, η Στερεά Ελλάδα έγινε η μόνη περιφέρεια χωρίς τοπικό Πανεπιστήμιο, με συνέπεια η άντληση ερευνητικών κονδυλίων από την περιφέρειά μας να έχει καταστεί αδύνατη!

Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε ότι και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 «πέρασαν απ’ τη Ρούμελη και δεν ακούμπησαν», ίσως θα πρέπει να κάτσουμε όλοι και να σκεφτούμε σοβαρά τι κάνουμε λάθος συλλογικά και διαχρονικά.

ΩτΦ: Δε διστάσατε να σταθείτε στο πλευρό του απερχόμενου Δημάρχου κ. Θανάση Παναγιωτόπουλου. Τι εκτιμήσατε και ρισκάρατε μια υποψηφιότητα;

Γ.Π.: Πρώτα απ’ όλα να πω ότι ήμουν και θα είμαι στο πλευρό του οποιουδήποτε Δημάρχου του τόπου μας ! Συγκεκριμένα, τώρα για τον Θανάση (Παναγιωτόπουλο).

Στάθηκα  στο πλευρό του ως Δημάρχου γιατί θεωρούσα (και εξακολουθώ να θεωρώ) ότι έχει τις γνώσεις και τις ικανότητες να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της συγκεκριμένης θέσης. Τον γνωρίζω από πριν ασχοληθεί με τα κοινά. Εκτιμώ το ήθος του, την ευπρέπειά του, την εργατικότητα του και το πολιτικό του όραμα για το Δήμο.

Τους λόγους που με ώθησαν να δεχτώ την πρόταση του να συμμετάσχω ως ανεξάρτητος συνεργαζόμενος στο ψηφοδέλτιο του τους έχω κάνει γνωστούς στην τοπική μας κοινωνία και μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας σας (Βλ. άρθρο «γιατί τώρα και γιατί με τον Θανάση» Αριθμός Φύλλου 3174/ 15-5-2019). Δεν έχει πλέον νόημα να τους επαναλάβω. Θα αναφερθώ όμως σε δυο βασικούς :

(i)                 Η δυνατότητα – βάσει του νέου εκλογικού νόμου – να δημιουργηθούν ευρύτερες συμπράξεις και συνεργασίες που τις θεωρώ έτσι κι’ αλλιώς αναγκαίες για τον τόπο, πεδίο στο οποίο πιστεύω ότι μπορώ να συνεισφέρω, και

(ii)               Η ικανότητα του απερχόμενου Δημάρχου να βλέπει «την μεγάλη εικόνα» και να πορεύεται θεσμικά με βάση ένα αναπτυξιακό όραμα για τον τόπο μας.

Έχω την πεποίθηση ότι τα παραπάνω εξακολουθούν να αποτελούν προτάγματα και για τον νέο μας Δήμαρχο και εύχομαι και ελπίζω να το αντιλαμβάνεται έτσι και αυτός!

Θεωρώ επίσης ότι η συμμετοχή μου στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές δεν ενείχε κανένα ρίσκο για μένα. Πολύ απλά γιατί δεν κατείχα τίποτε που να κινδυνεύω να το χάσω! Αντιθέτως κέρδισα από τη βαθύτερη γνωριμία με συμπολίτες μας που έχουν πολλά να προσφέρουν στον τόπο και από την ευκαιρία που μου δόθηκε να αρθρώσω δημόσια το λόγο μου.

ΩτΦ: Αυτοδιοίκηση και επιστήμη δε συμβαδίζουν πολύ και φαίνεται από τη μη εκλογή λαμπρών επιστημόνων που συμμετείχαν σε αυτές τις εκλογές. Πού το αποδίδετε;

Γ.Π.: Κοιτάξτε. Δεν σημαίνει ότι η επιστημονική διάκριση συνεπάγεται και ικανότητα ανταπόκρισης στις ανάγκες και προτεραιότητες της διαχείρισης των προβλημάτων μιας τοπικής κοινωνίας.

Άλλο είναι κατά την γνώμη μου το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί. Κατά πόσο η αρχή της αντιπροσωπευτικότητας λειτουργεί σε όλες τις βαθμίδες των θεσμών της δημοκρατίας μας. Κατά πόσο δηλαδή οι αιρετοί αντιπροσωπεύουν τη βούληση των ψηφοφόρων τους. Ή ακόμα χειρότερα : αν υπάρχει συγκεκριμένη βούληση και εντολή ή απλώς επιλέγονται όσοι έχουν την δυνατότητα ευρύτερης προβολής ή/και καλλιέργειας προσδοκιών προσωπικής «ανταποδοτικότητας» της ψήφου.

Φοβάμαι ότι αυτό συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό – και  στην κεντρική πολιτική σκηνή – και υποβαθμίζει όχι μόνο τους δημοκρατικούς μας θεσμούς αλλά και το βαθμό ελευθερίας των εκλεγμένων αντιπροσώπων μας.

Η ίδρυση ενός πανεπιστημιακού τμήματος δεν περιορίζεται σε ένα ΦΕΚ

ΩτΦ: Στη Φωκίδα ιδρύθηκαν δυο τμήματα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, αλλά στο μηχανογραφικό μπήκε μόνο το ένα. Το άλλο είναι στην ευχέρεια της Συγκλήτου. Τι σημαίνει αυτό και τι πρέπει να προσέξουμε ως τοπική κοινωνία, δεδομένου ότι έχει υπάρξει και αλλαγή κυβέρνησης;

Γ.Π.: Αυτό σημαίνει ότι η ίδρυση ενός πανεπιστημιακού τμήματος δεν περιορίζεται σ’ αυτό που αναγράφεται σε ένα ΦΕΚ. Χρειάζονται και πολλά άλλα, τόσο από τα ίδια τα ΑΕΙ (στελέχωση, υποδομές, ελκυστικότητα προγραμμάτων κλπ) τα οποία απαιτούν και χρόνο και χρήμα, όσο και από τις τοπικές κοινωνίες.

Και όσον αφορά στα δημόσια ΑΕΙ, ως γνωστόν πολλά θα εξαρτηθούν από το πόσο θα στηριχθούν οικονομικά και όχι μόνο, από την κεντρική διοίκηση της πολιτείας. Επηρεάζονται σαφέστατα από τη γενικότερη κυβερνητική πολιτική για την παιδεία.

Όσον αφορά όμως στις τοπικές κοινωνίες, θα πρέπει να σταματήσουν να βλέπουν τα πανεπιστημιακά τμήματα πρωτίστως ως παράγοντες τόνωσης της τοπικής αγοράς (κάτι που βεβαίως ισχύει) αλλά κυρίως ως αναπτυξιακούς παράγοντες που θα μεταφέρουν τεχνογνωσία και θα διεκδικήσουν πόρους τόσο για την τοπική κοινωνία όσο και τους για τους τοπικούς παραγωγικούς φορείς. Ένα τέτοιο παράδειγμα καλής πρακτικής είναι η σχέση του Δήμου Τρικκαίων και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που λειτούργησε προς όφελος και των δύο με εντυπωσιακά αποτελέσματα.

ΩτΦ: Είστε καθηγητής και πρόεδρος στο Τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης. Ένα τέτοιο τμήμα δεν θα μπορούσε να σταθεί με επάρκεια στη Φωκίδα και να είναι βιώσιμο, λόγω του αρχαιολογικού χώρου και του Μουσείου Δελφών;

Γ.Π.: Η βιωσιμότητα ενός προπτυχιακού πανεπιστημιακού τμήματος δεν συνδέεται κατ’ ανάγκη με την τοπικότητα εφαρμογής του γνωστικού αντικειμένου που θεραπεύει. Εξάλλου ολόκληρη η ελληνική επικράτεια είναι ένας τεράστιος αρχαιολογικός – και όχι μόνο – χώρος. Επιπλέον, για τα τμήματα που χρειάζονται ακριβές υποδομές και εργαστήρια όπως είναι το δικό μας, αλλά και για τα τμήματα Μηχανικών και Επιστημών Υγείας δεν είναι σωστό να υπάρχει ένας χωρικός κατακερματισμός αλλά αντιθέτως επιβάλλεται η συγκέντρωση τους σε Πανεπιστημιουπόλεις που μπορούν να διαθέσουν μια κρίσιμη μάζα απαραίτητου εξοπλισμού και υποδομών. Γι’ αυτό και όλα τα τμήματα που έχουν υπάρξει στην περιοχή μας (παλαιότερα του ΤΕΙ Στερεάς και τώρα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου) δεν έχουν υψηλά λειτουργικά κόστη (εξοπλισμού και αναλωσίμων) ώστε να μπορούν να είναι βιώσιμα.

Αυτό που έχει μεγάλη σημασία και μπορεί να εφαρμοστεί στη Φωκίδα, αξιοποιώντας το διεθνή αντίκτυπο της περιοχής μας, είναι η λειτουργία διεθνών μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών ή/και διεθνών ερευνητικών κέντρων στο πεδίο της διαχείρισης και  ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς με τη συνεργασία μιας ομάδας ακαδημαϊκών/ ερευνητικών φορέων. Μπορώ να σας πω ότι αυτή η σκέψη έχει ωριμάσει στο μυαλό μας και σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα θα είμαστε σε θέση να συζητήσουμε πιο συγκεκριμένα.

ΩτΦ: Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής είναι ένα νέο εκπαιδευτικό ίδρυμα που προέκυψε από τη συνένωση ΤΕΙ, ωστόσο η ΝΔ έχει δεσμευτεί ότι θα εκπονήσει άλλο σχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μπορούν όμως τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να αλλάζουν δομή και ουσία ανά κυβέρνηση;

Γ.Π.: Προφανώς όχι. Η διαμόρφωση του νέου ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας, τολμώ να πω ότι, αποκατέστησε μια ακαδημαϊκή «κανονικότητα» που έλειπε από την Ελλάδα. Ευελπιστώ ότι η νέα κυβέρνηση θα αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και θα αντιμετωπίσει το θέμα μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και μόνο! Και τολμώ να πω επίσης, ότι κάτι τέτοιο διακρίνω στο μετεκλογικό της λόγο σε αντίθεση με τον προεκλογικό της!

Το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια είναι η μεγαλύτερη πληγή της χώρας

ΩτΦ: Τα δυο παιδιά σας έδωσαν φέτος πανελλήνιες και εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία. Το σύστημα με το οποίο έδωσαν άλλαξε πέρυσι, ενώ ο δικός μου που τελείωσε την Γ΄ Γυμνασίου, μάλλον θα δώσει με αυτό που έχει ήδη εξαγγείλει η ΝΔ. Τι πραγματικά σημαίνουν όλα αυτά τα πειράματα για το εκπαιδευτικό σύστημα και ποιες οι επιπτώσεις τους επάνω στα παιδιά;

Γ.Π.: Ευχαριστώ για τις ευχές σας, αλλά τώρα μου «πατήσατε τον κάλο» ! Το σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια στην Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη πληγή της ελληνικής κοινωνίας! Είναι μια «μηχανή του κιμά» που αλέθει ό,τι πιο υγιές διαθέτει ένας έφηβος και τον παραδίδει στα ΑΕΙ διανοητικά και συναισθηματικά εξουθενωμένο! Και το χειρότερο δεν τον στέλνει καν εκεί που πραγματικά θα ήθελε να σπουδάσει (ούτε καν τον βοηθάει να επιλέξει τι θα ήθελε να κάνει στην ζωή του!). Αλλά ούτε και αξιολογεί τα πραγματικά προαπαιτούμενα ενός μαθητή για να γίνει φοιτητής σε κάποιο γνωστικό πεδίο! Π.χ. για να γίνει κάποιος γιατρός, οινολόγος, δάσκαλος ή γυμναστής εξετάζεται στα ίδια μαθήματα!!!! Το ίδιο συμβαίνει για όποιους θέλουν να γίνουν ανώτεροι αστυνομικοί, δικηγόροι, θεατρολόγοι ή ιερείς!!! Το χειρότερο βέβαια είναι ότι το υπάρχον σύστημα αφήνει τα περιθώρια σε κάποιον που επιθυμεί να γίνει γιατρός να καταλήξει να σπουδάζει οινολόγος ή σε κάποιον που θα ήθελε να ακολουθήσει Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σπουδές να καταλήξει να παρακολουθεί Ιερατικές Σπουδές!!!! Άλλη μία παγκόσμια ελληνική ιδιαιτερότητα που είναι ανεκτή από το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας χάριν του «αδιάβλητου χαρακτήρα» του εξεταστικού συστήματος!!! Ενός συστήματος όμως που συνοδεύεται από τη μεγαλύτερη οικονομική αφαίμαξη που υφίστανται τα ελληνικά νοικοκυριά σε συνδυασμό με τη μαζικότερη και συστηματικότερη πνευματική υποβάθμιση του πιο δυναμικού και δημιουργικού τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, της νεολαίας της! Υπ’ αυτήν την έννοια είναι ένα σύστημα όντως αδιάβλητο. Δεν του ξεφεύγει κανείς!!! Και επί πλέον ακυρώνει κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν παιδείας αφού, ως γνωστόν το δημόσιο Λύκειο έχει καταργηθεί στην πράξη ως κέντρο εκπαίδευσης και λειτουργεί ως προπαρασκευαστικό κέντρο (και αυτό!) για τις πανελλαδικές εξετάσεις, ενώ βεβαίως όλη αυτή η διαδικασία είναι εξαιρετικά δαπανηρή για κάθε ελληνική οικογένεια με αβέβαιο, φυσικά, αποτέλεσμα.

Υπήρξα μέλος της επιτροπής διαλόγου για την παιδεία που είχε συσταθεί από του Υπουργείο Παιδείας επί υπουργίας Ν. Φίλη. Το πιο εντυπωσιακό που διαπίστωσα τότε ήταν ότι το 70% περίπου των τμημάτων που υπάρχουν στο μηχανογραφικό είναι χαμηλής ελκυστικότητας και χαμηλής ζήτησης. Δηλαδή όσοι φοιτητές δηλώνουν αυτά τα τμήματα και μάλιστα στις τελευταίες θέσεις των επιλογών τους, τόσοι εισάγονται!!! Με συνέπεια οι απόφοιτοι αυτών των τμημάτων να είναι τελικά ένα ελάχιστο ποσοστό από όσους έχουν εισαχθεί, με προφανείς συνέπειες για την ελληνική οικονομία αλλά και για τα ίδια τα παιδιά και τις οικογένειές τους.

Γιατί λοιπόν συνεχίζεται όλο αυτό; Προφανώς γιατί υπάρχουν πολύ ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που συνδέονται με τη γκρίζα ζώνη της παραπαιδείας αλλά και γιατί η ελληνική κοινωνία στέκεται αμήχανη και φοβική  μπροστά σε όλη αυτή τη κατάσταση, θεωρώντας την κάτι «κανονικό». Ε, δεν είναι! Και δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε ξανά την Αμερική… Η Ευρώπη και όλος γενικά ο πολιτισμένος κόσμος μας δείχνει τον δρόμο. Θα μπορούσα να μιλάω επί ώρες… Ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσουμε να γίνουμε και εμείς σε αυτό το θέμα μια κανονική χώρα. Δεν είναι θέμα καν πολιτικής. Είναι θέμα πρωτίστως κοινής λογικής!

Εύχομαι με τη σειρά μου στο γιο σας, πρώτα απ’ όλα να συνειδητοποιήσει τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά του μακριά από στερεότυπα και επιθυμίες τρίτων και να βγει από όλη αυτήν τη διαδικασία όσο γίνεται πιο δυνατός και αλώβητος!

ΩτΦ: Συμμετείχατε σε ένα πρόγραμμα για τον τουρισμό, που καταγράφει ουσιαστικά τι θέλει ο επισκέπτης. Είναι πολύ σημαντικό γιατί αν καταφέρουμε να εντοπίσουμε τι περιμένει από την περιοχή μας ο επισκέπτης της, τότε θα μπορέσουμε να στρέψουμε σωστά την τουριστική προβολή της Φωκίδας. Μπορείτε να μας εξηγήσετε τι είναι αυτό και πώς μπορεί ένας δήμος ή μια περιφέρεια να το χρησιμοποιήσει προς όφελός της;

Γ.Π.: Το πρόγραμμα αυτό που έχει υποβληθεί προς έγκριση στο πλαίσιο της Δράσης «Ερευνώ-Δημιουργώ-Καινοτομώ» του Ε.Σ.Π.Α. έχει ως στόχο την καταγραφή όλου του φυσικού και πολιτιστικού αποθέματος της περιοχής μας σε μια ψηφιακή πλατφόρμα την οποία θα μπορεί να επισκεφτεί είτε ο κάτοικος είτε ο επισκέπτης του Δήμου μας μέσω του κινητού του τηλεφώνου και να δημιουργεί το δικό του πρόγραμμα περιηγήσεων ανάλογα με τον χρόνο και το χρήμα που διαθέτει και βεβαίως ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του.  Επί πλέον σκιαγραφεί το προφίλ των επισκεπτών του Δήμου μας δίνοντας έτσι την δυνατότητα στους τοπικούς φορείς και επιχειρηματίες να δημιουργούν τα δικά τους ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες.  Παράλληλα θα αναπτυχθούν δράσεις εκπαίδευσης κατοίκων και επισκεπτών για την προστασία της φυσικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς από κακόβουλες ενέργειες και φυσικές καταστροφές ενώ στόχος είναι και η εμπλοκή των τοπικών επιχειρήσεων στο δίκτυο ενημέρωσης που θα παρέχει η σχετική εφαρμογή.

ΩτΦ: Αν σας δινόταν η δυνατότητα να αναπτύξετε ένα επιστημονικό έργο στο νομό μας, με τι θα θέλατε να ασχοληθείτε και γιατί;

Γ.Π.: Θα ήθελα να μπορούσα να συμμετάσχω στην υλοποίηση όσων είχαμε σχεδιάσει στο πλαίσιο της πρότασης της υποψηφιότητας των Δελφών για Π.Π.Ε. 2021, όχι μόνο γιατί θεωρώ ότι αυτές οι δράσεις έχουν ένα πραγματικά καινοτόμο και αναπτυξιακό χαρακτήρα αλλά κυρίως γιατί συνοδεύονταν από μια συλλογική προσπάθεια και χαρά για όλους τους εμπλεκόμενους! 

Ο τόπος μας μπορεί από μόνος του να αναδειχθεί σε παγκόσμιο κέντρο επιστήμης και πολιτισμού αρκεί να το πιστέψουμε, να το σχεδιάσουμε σωστά και να συνάψουμε μια «συμμαχία επί μέρους συμφερόντων» που θα συνάδει με το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον του Δήμου μας και θα υποστηρίζει το κοινό μας σχέδιο.