Προπαρασκευαστικές κουβέντες Βουλευτή – Δημάρχου- Επανέρχεται ο παραλίμνιος

 Προπαρασκευαστικές κουβέντες Βουλευτή – Δημάρχου

Επανέρχεται ο παραλίμνιος

-Σύντομα θα ακολουθήσει συνάντηση με τη νέα διοίκηση της ΕΥΔΑΠ.

-Οι αξιώσεις της Δωρίδας και τα ζητήματα που πρέπει να λυθούν για την αρμονική συνύπαρξη λίμνης – κατοίκων.

Οι πρώτες συζητήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει ανάμεσα στο Βουλευτή και το Δήμαρχο Δωρίδας κ. Γιώργο Καπεντζώνη για το θέμα των αντισταθμιστικών, τους περιορισμούς που προκύπτουν από την προστασία της λίμνης του Μόρνου, αλλά και την ανάγκη αξιοποίησης της ορεινής Δωρίδας. 

Ο παραλίμνιος, ο Φαραώ και το «συμφέρον» των δημοτών

Πιο συγκεκριμένα έγιναν ήδη κάποιες προπαρασκευαστικές συζητήσεις για το καυτό θέμα της ΕΥΔΑΠ, ενώ επικεντρώθηκαν κυρίως στην ολική επαναφορά του αιτήματος για την κατασκευή παραλίμνιου αγωγού, αν και το έργο αυτό κόπηκε γιατί δεν το ήθελαν ούτε το υπουργείο, ούτε η ΕΥΔΑΠ, ούτε και ο Δήμος. Υπενθυμίζουμε δε, ότι επί κυβέρνησης Σαμαρά, είχε χαρακτηριστεί ως «φαραωνικό» και «πολυτελές» και απεντάχθηκε. Ούτε όμως και οι επόμενες κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ επανέφεραν ποτέ στην ατζέντα το συγκεκριμένο έργο. Ενδεικτική ήταν η άποψη που διατύπωσε στην ΩτΦ ο Σωκράτης Φάμελλοος, αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, κατά την επίσκεψή του στη Φωκίδα το 2016. «Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για τόσο ακριβές λύσεις, αλλά ούτε και θα συμφέρει πρακτικά η λειτουργία ενός τέτοιου έργου που θα έχει τεράστια και δυσβάσταχτα κόστη. Η λύση είναι ο βιολογικόες των φυλακών Μαλανδρίνου, μαζί με το βιολογικό Λιδωρικίου. Αν λειτουργούν σωστά αυτές οι δυο μονάδες και δέχονται τα λύματα των γύρω οικισμών, τότε δεν έχουμε κανένα πρόβλημα και θα μπορεί να ελαστικοποιηθεί η υγειονομική διάταξη για την προστασία της λίμνης, με στόχο την ανάπτυξη επαγγελματικών δράσεων περιμετρικά της», μου είχε πει συζητώντας σοβαρά το θέμα. Μάλιστα, είχε δεσμευτεί ότι εντός του επόμενου εξαμήνου θα ερχόταν συγκεκριμένη πρόταση προς ένταξη, κάτι που δεν έγινε ποτέ.

Ο παραλίμνιος αγωγός είχε ενταχθεί στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του Υπουργείου Περιβάλλοντος «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ 2007-2013»  από το έτος 2007 με τίτλο «Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων (ΕΕΛ) και δίκτυα αποχέτευσης οικισμών για την προστασία του ταμιευτήρα του Μόρνου». Το συγκεκριμένο έργο δεν ήταν απλώς «θύμα» της κρίσης, αλλά μιας πολιτικής που δεν το ήθελε, που δεν πίστευε ότι αξίζει να πέσουν τόσα χρήματα στη Φωκίδα. Μιας πολιτικής που υποτιμά τη θυσία όλων των ανθρώπων στις ορεινές κοινότητες, οι οποίοι αναγκάζονται να ξεριζωθούν γιατί δε μπορεί να ευδοκιμήσει καμιά δουλειά στον τόπο τους, λόγω της λίμνης και της εθνικής της σημασίας. Η ορεινή Φωκίδα στην πραγματικότητα ουδέποτε αμφισβήτησε την αξία της λίμνης, εκείνο που αμφισβητείται πάντα από την Πολιτεία είναι η αξία της ορεινής Φωκίδας και του πληθυσμού της.   

Η κατασκευή του παραλίμνιου αγωγού δεν αποσκοπούσε μόνο στην διαχείριση των λυμάτων των παραλίμνιων οικισμών και τη βελτίωση της ποιότητας του νερού του Ταμιευτήρα, αλλά συνδέθηκε άμεσα με την άρση των υφιστάμενων περιβαλλοντικών περιορισμών, οι οποίοι δεν θα ήταν πλέον αναγκαίοι μετά την κατασκευή του, όπως από την πρώτη στιγμή επεσήμαναν οι μελετητές, αλλά και οι πολιτικοί που πάλεψαν για το έργο, μεταξύ αυτών ο σημερινός Βουλευτής.  

Η αδιαφορία της ΕΥΔΑΠ

Η ορεινή Δωρίδα ζει συνθήκες κοινωνικού, επαγγελματικού και πολιτικού αποκλεισμού και σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη είναι η ΕΥΔΑΠ. Κατά καιρούς από πολιτικά και μη, χείλη, ψιθυρίζεται πως αν η εταιρεία ήταν ιδιωτική δεν θα τολμούσε ούτε για αστείο να φέρεται με τόση απαξίωση σε μια ολόκληρη περιοχή.

Αν και κερδοφόρα η ΕΥΔΑΠ ποτέ δε νοιάστηκε, έστω και ως ένδειξη καλής θέλησης, να δώσει ένα μηχάνημα, ένα απορριμματοφόρο, να ανοίξει ένα δρόμο, να δείξει στη Δωρίδα και τους κατοίκους της ότι υπολογίζει την προσφορά της.

Ακόμη και από το πρόγραμμα Κοινωνικής Εταιρικής Ευθύνης αν και όφειλε να επιστρέφει ένα αντιστάθμισμα, ως ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης σε όλους αυτούς τους Κτηνοτρόφους που είναι παράνομοι και «κυνηγημένοι» επειδή υπάρχει η λίμνη. Το πρώτο και βασικό που πρέπει να γίνει είναι να ληφθεί μια οριζόντια απόφαση από το Διοικητικό της Συμβούλιο, με την οποία θα κατευθύνει το 30% του προγράμματος Κοινωνικής Εταιρικής Ευθύνης ετησίως και ανεξαρτήτως κυβέρνησης, ηγεσίας, δημοτικής αρχής και λοιπά, στην ορεινή Δωρίδα για την παραγωγή έργων.

Πρέπει επίσης, να θεσπιστεί περιβαλλοντικό τέλος, το οποίο να αποδίδεται με έργα στο δήμο, ενώ είναι αυτονόητη υποχρέωση της Πολιτείας να λύσει το θέμα της διαχείρισης λυμάτων. Αλίμονο μας, αν το 2020 δεν μπορούμε να λύσουμε προβλήματα «παλαιολιθικά» για την εξέλιξη της τεχνολογίας!

Τέλος, οι δυο άνδρες, Βουλευτής Γιάννης Μπούγας και Δήμαρχος Γιώργος Καπεντζώνης, δείχνουν να έχουν την πρόθεση. Μένει να δούμε και τη στάση των νέων διοικήσεων, τόσο της ΕΥΔΑΠ ΑΕ, όσο και την ΕΥΔΑΠ Παγίων!