Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, για τις επιλογές που έκανε το διάστημα που διετέλεσε Βουλευτής και το οποίο συνδέθηκε με την είσοδο της χώρας σε βαθιά οικονομική κρίση, προχωρά η π.Βουλευτής κ. Αφροδίτη Παπαθανάση με συνέντευξή της στην ΩτΦ, η οποία και υπεραμύνεται των επιλογών της οι οποίες έγιναν μπροστά στον κίνδυνο μιας άτακτης χρεοκοπίας και του χάους που αυτή θα δημιουργούσε.
Η κ. Παπαθανάση όμως, δεν μένει εκεί. Καταθέτει τη δικής άποψη για την προσπάθεια ανασυγκρότησης του χώρου της κεντροαριστεράς, τη διαδικασία επιλογής επικεφαλής που επίκειται και τους λόγους που υπαγορεύουν αυτή την προσπάθεια.
Από το στόχαστρό της φυσικά δεν ξεφεύγει η κυβέρνηση, για την οποία σχολιάζει ότι
«η κυβερνούσα ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα απέχει έτη φωτός από μια σύγχρονη δημοκρατική αντίληψη διακυβέρνησης». Συμπληρώνει μάλιστα πως σήμερα «Δεξιά και ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δηλώνουν αντίπαλοι, αλλά επί της ουσίας είναι τόσο ίδιοι».
Σχολιάζοντας το έργο και τις ημέρες του νυν Βουλευτή κ. Ηλία Κωστοπαναγιώτου υποστηρίζει ότι «κανείς δεν δικαιούται να διαιρεί δυνάμεις, μόνο να προσθέτει», ενώ για τη διάδοχό της κ. Μανδρέκα χωρίς να την κατονομάζει αρκείται να πει πως «όλοι χάνουμε όταν ασχοληθούμε μόνο με μικροπολιτικές, αποκλειστικά με πανηγύρια ή με φωτογραφήσεις δίπλα σε χρυσαυγίτες». Αναφορικά με την πρόθεση του κ. Μαντούβαλου να διεκδικήσει την έδρα της Φωκίδας, επίσης χωρίς να κάνει ονομαστική αναφορά καλεί κεντρικά τη ΝΔ να λογοδοτήσει για το θέμα. «Ας μας απαντήσει υπεύθυνα κεντρικά η ΝΔ αν συμφωνεί με τα πρόσφατα τοπικά φαινόμενα μεταγραφής πολιτευτάδων παλαιάς κοπής», υποστηρίζει.
Παράλληλα μιλάει για την προσπάθεια του δημάρχου Δωρίδας να διεκδικήσει αντισταθμιστικά, αλλά και την πορεία του Δημάρχου Δελφών κ. Θανάση Παναγιωτόπουλου.
Το λεφτά υπάρχουν δεν ειπώθηκε έτσι
ΩτΦ: Ο πρώην διοικητής της ΤτΕ κ. Προβόπουλος στην κατάθεση του στην Εξεταστική Επιτροπή για το έλλειμμα του 2009 τόνισε πως είχε ενημερώσει πριν από τις εκλογές του 2009 τον τότε Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή αλλά και τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου για την πορεία της οικονομίας και την πρόβλεψή του για διψήφιο αριθμό ελλείμματος. Μετά από αυτήν την εξομολόγηση, που κανένας δεν διέψευσε, εξακολουθείτε να θεωρείτε ορθό το προεκλογικό σύνθημα του τότε ΠΑΣΟΚ και ειδικά του επικεφαλής του κ. Παπανδρέου «λεφτά υπάρχουν»;
Α.Π.: Ο κ. Παπανδρέου τον Οκτώβριο του 2009, δήλωσε τα παρακάτω:
«Λεφτά υπάρχουν, αν τα διεκδικήσεις, αν προσελκύσεις επενδύσεις, αν νοικοκυρέψεις το κράτος, αν αξιοποιήσεις τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, ώστε να αβγατίσουν και να δημιουργήσουν νέο πλούτο. Αλλά αυτά θέλουν σχέδιο και θέλουν σχέδιο που να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, όχι το συμφέρον των κομματικών παραγόντων, των «ημέτερων» και των ισχυρών στη χώρα μας.»
«Λεφτά υπάρχουν εάν χτυπήσουμε φαινόμενα φοροδιαφυγής, αδιαφάνειας, αναξιοκρατίας, κλειστών επαγγελμάτων, σπατάλης και γραφειοκρατίας που εμποδίζουν την υγιή επένδυση και πρωτοβουλία. Εάν αυτά δεν απαντηθούν, οι προσπάθειες του ελληνικού λαού θα είναι ημιτελείς ή ακόμα και χωρίς αντίκρισμα. Οι κρίσεις θα επανέρχονται ως συστημικά και όχι συγκυριακά φαινόμενα».
Που κάποιος διαφωνεί με την ακριβή δήλωση του;
Διαφώνησαν μόνο οι γκεμπελίσκοι του πελατειακού συστήματος, από την άνοιξη του 2010 και μετά με οργανωμένη επικοινωνιακή καμπάνια, με στόχο να ακυρώσουν μια προσπάθεια διαφάνειας, μεταρρυθμίσεων. Διαφώνησαν όσοι δεν ήθελαν κανόνες διαύγειας γιατί τους βόλευε και βολεύει η συναλλαγή κάτω από το τραπέζι. Δείτε τι εξοικονόμηση έφερε η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, περίπου 2,5δις εξοικονόμηση κάθε χρόνο, όσο ένας ΕΝΦΙΑ τελικά. Δείτε πόση διαφάνεια και εξοικονόμηση έφερε η Διαύγεια, το ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης στην αγορά καυσίμων – που μόνο “τυχαία” δεν ολοκληρώθηκε από κυβερνήσεις Σαμαρά και Τσίπρα, με το σύστημα να ακουμπά και τα διυλιστήρια. Και τουλάχιστον εμείς δεν διαγράψαμε κανένα πρόστιμο 70 εκατ. σε εταιρεία εξαγοράς Σαββίδη. Δείτε την εξοικονόμηση στις ΔΕΚΟ, πάνω από 2 δις σε δύο χρόνια, γιατί μέσα από το opengov ήρθαν καταξιωμένα στελέχη της αγοράς και ανέλαβαν την διοίκηση τους και όχι τριτοξάδερφα και κομματικοί γνωστοί και συστήματα 4-2-1.
Για τον κ. Προβόπουλο τώρα και για τι ενημέρωσε και πότε, αλλά και ποιά δεν ενημέρωσε και γιατί. (επισυνάπτονται link).
Κατ αρχάς τέσσερεις εισαγωγικές παρατηρήσεις εδώ:
1η Κατ αρχάς μιλάμε για την χρονιά του 2009 για την οποία η κυβέρνηση Καραμανλή έχει συνειδητά εξαπατήσει τον ελληνικό λαό και την ευρωπαϊκή επιτροπή, στέλνοντας συνειδητά πλαστά στατιστικά στοιχεία στην EUROSTAT. Στις 2 Οκτωβρίου 2009, μόλις 2 ημέρες πριν τις εκλογές, παρά τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της, η κυβέρνηση της ΝΔ στέλνει πρόβλεψη με την επίσημη ενημέρωση (EDP Notification) για έλλειμμα 6% του ΑΕΠ το 2009. Τελικά το έλλειμμα ξεπέρασε το 15% του ΑΕΠ.
2η Τον Μάιο του 2008 ο Μπομπ Τράα, πρώην επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ στην Αθήνα, είχε συντάξει έκθεση για την ελληνική οικονομία για την οποία δηλώνει ο κ. Προβόπουλος ότι: «τον παρακαλέσαμε (εννοεί τον κ. Τράα) να μην το δημοσιεύσει γιατί θα γινόταν χαμός»….
Τελικά αυτή η έκθεση – που κρατήθηκε κρυφή – δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο του 2009. Έκθεση ΔΝΤ https://www.imf.org/external/pubs/ft/scr/2009/cr09245.pdf
Γιατί περίμενε πάνω από ενά χρόνο ο κ. Προβόπουλος να ενημερώσει την κοινή γνώμη για την έκθεση αυτή;
3η Ιούλιος 2009. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στέλνει κείμενο προς την κυβέρνηση της ΝΔ που προβλέπεται ότι το έλλειμμα του 2009 θα ξεπεράσει το 10%. Το κείμενο αυτό κρατήθηκε κρυφό από την Ελληνική κοινωνία και δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ από την κυβέρνηση της ΝΔ.
4η Ιούλιος 2009. Ο Πρόεδρος του Eurogroup J.C. Juncker στέλνει προς τον Υπ. Οικονομικών επιστολή σχετικά με το έλλειμμα στην οποία επαναλαμβάνει την αμφισβήτηση στη βιωσιμότητα των μέτρων που είχε ανακοινώσει η ελληνική κυβέρνηση. Και αυτή η επιστολή κρατήθηκε κρυφή και δεν δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα. https://drive.google.com/…/0B4CLi8oyvY0_LUUxV3NqNWZTR0…/view
Πότε και πως ενημερώνει η Τράπεζα της Ελλάδας- να υπενθυμίσουμε ότι οι εκλογές έγιναν στις 4 Οκτωβρίου 2009 .
Σεπτέμβριος 2009: η Τράπεζα της Ελλάδος δημοσιοποιεί στο μηνιαίο στατιστικό της δελτίο το ταμειακό έλλειμμα για την περίοδο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2009: 20 δισ. ευρώ ή 8,3 % του ΑΕΠ. Δηλαδή το ταμειακό έλλειμμα της χώρας είχε ήδη υπερβεί το 8% το πρώτο οκτάμηνο του 2009. https://drive.google.com/…/0B4CLi8oyvY0_WS11R1NURzBUR0…/view
1. Στις 2 Σεπτεμβρίου 2009 ο κ. Καραμανλής συναντάται με τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας. Ο Διοικητής ενημερώνει τον Πρωθυπουργό ότι το έλλειμμα μπορεί (??) να ξεφύγει προς διψήφιο ποσοστό.
2. Την αμέσως επόμενη ημέρα, στις 3/9/2009, ο τότε Πρωθυπουργός προκηρύσσει πρόωρες εκλογές.
3. Στις 8 Σεπτεμβρίου 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου συναντάται με τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, ο οποίος ενημερώνει για την κατάσταση της οικονομίας, τα στοιχεία για το έλλειμμα και σημειώνει: «Έτσι όπως πάμε, θα φτάσουμε σε διψήφιο».
4. Στις 6 Οκτωβρίου 2009 και μετά τις εκλογές, σε ομιλία του στην Κωνσταντινούπολη ο Διοικητής της ΤτΕ δηλώνει για πρώτη φορά δημοσίως ότι «το έλλειμμα κινείται σε επίπεδα άνω του 10%».
http://news.in.gr/economy/article/?aid=1060981
5. Στις 8 Οκτωβρίου 2009, μετά από συνάντηση του με τον Γ. Παπανδρέου ο Διοικητής της ΤτΕ δηλώνει για το έλλειμμα του 2009 «Εγώ αισιοδοξώ ότι δεν θα ξεπεράσει το 10%».
http://news.in.gr/economy/article/?aid=1061647
Αυτά για τον ιστορικό του μέλλοντος που θέλει να δει στοιχεία και όχι σενάρια ή υποθέσεις.
«Απέναντι στην κρίση θα μπορούσα – όπως άλλοι- να έχω κρυφθεί, να κάνω δηλώσεις επαναστατικές, να έχω εξασφαλίσει «πολιτική» καριέρα κάπου αλλού»
ΩτΦ: Όταν κορυφώθηκε η ελληνική οικονομική κρίση, το 2009, συμμετείχατε στο ελληνικό κοινοβούλιο ως βουλευτής του τότε ενιαίου ΠΑΣΟΚ και ψηφίσατε το πρώτο μνημόνιο. Δύο οι ερωτήσεις:
α. Είχατε διαβάσει το τότε μνημόνιο ή λόγω του μεγάλου όγκου του κειμένου δεν προλάβατε όπως θα θέλατε;
Α.Π.: Απέναντι στην κρίση θα μπορούσα – όπως άλλοι- να έχω κρυφθεί, να κάνω δηλώσεις επαναστατικές, να έχω εξασφαλίσει «πολιτική» καριέρα κάπου αλλού. Είναι από τα δύσκολα σημεία σήμερα του πολιτικού συστήματος να δεις τελικά ποιοι και κυρίως πως επιβιώνουν, τον βαθμό παρακμής και πολιτικής επικινδυνότητας που κουβαλούν, αλλά και την ανοχή που βρίσκουν από «φιλόξενα» κόμματα και ΜΜΕ.
Αποδέχθηκα την ευθύνη να συμμετέχω στην διαχείρηση μιας απόλυτα δύσκολης κατάστασης, άτακτη χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ ήταν η μια επιλογή, δανεισμός από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ρήτρες δημοσιονομικής προσαρμογής και σχέδιο αλλαγών στη δημόσια διοίκηση και την οικονομία, ήταν η δεύτερη επιλογή.
Το κείμενο του 1ου μνημονίου είναι στον παρακάτω σύνδεσμο, περίπου 50 σελίδες στο ΦΕΚ. http://www.ktpae.gr/pdf/D_7_N_3845_2010.pdf
Θεωρώ απόλυτα προβοκατόρικη την ερώτηση για το εάν το διάβασα ή όχι, κατανοητή όμως στο κλίμα της πολιτικής επικοινωνίας ορισμένων «του να πω ότι είναι, αρκεί να είμαι για λίγα λεπτά στην επικαιρότητα». Σε ποιόν κάνει ζημιά όμως η απαξία του πολιτικού συστήματος;
«Σε όποιες χώρες δεν στήθηκαν κρεμάλες και πλατείες συντάγματος να μουντζώνουν τα κοινοβούλια τους, αυτές, ξέφυγαν από την κρίση»
ΩτΦ: Μετά από σχεδόν 8 χρόνια και κοιτώντας πιο ψύχραιμα τα γεγονότα και τις καταστάσεις με την ασφάλεια και τη σοφία που σου δίνει η χρονική απόσταση εξακολουθείτε να θεωρείτε ότι ήταν η μόνη λύση ή απλά σήμερα θα είχατε επιλέξει ένα διαφορετικό δρόμο πέρα και έξω από κάθε μνημόνιο;
Α.Π.: Αν η χώρα είχε ένα πολιτικό σύστημα που αντιμετώπιζε την κρίση ως εθνική υπόθεση με αίσθημα ευθύνης και βασικές συνεργασίες από την πρώτη μέρα του τυφώνα, όπως συνέβη στην Κύπρο, στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία, ακόμη και στην Ισπανία, η χώρα θα είχε προ πολλού φύγει από τις δανειακές συμβάσεις και θα ήταν σε σταθερή τροχιά ανάπτυξης.
Κανένα τρίτο μνημόνιο επιπλέον 100δις δεν ήταν απαραίτητο, προέκυψε από την απίθανη διαχείριση του καλοκαιριού 2015 από έναν Τσίπρα που σχεδίαζε μετά Βαρουφάκη και Λαφαζάνη ντου στο Εθνικό Νομισματοκοπείο.
Κανένα τρίτο μνημόνιο επιπλέον 100δις δεν ήταν απαραίτητο, αν ο Σαμαράς στο τέλος του 2014 έκλεινε την διαπραγμάτευση αναλαμβάνοντας πολιτικό κόστος, επέλεξε όμως τότε το σενάριο της «αριστερής παρένθεσης».
Με ρωτάτε αν ήθελα το 2010 – χωρίς κανένα μηχανισμό στήριξης και με τις εισαγωγές τροφίμων πολύ υψηλά ως ποσοστό - να δω την Ελλάδα σε σκηνές απόλυτης κατάρρευσης: να κλείσουν δημόσιες υπηρεσίες, να μην πληρωθούν για κάνα χρόνο δημόσιοι υπάλληλοι, να μην αποδοθούν συντάξεις, να κλείσουν επί διαρκείας οι τράπεζες, να υπάρχει έλλειψη καυσίμων και τροφίμων. Μπορεί κάποιοι να θεωρούν ότι υπάρχει, ή ότι υπήρχε υπερβολή σε όλα αυτά, να μην τα πιστεύουν ή να μην τα πίστεψαν ποτέ ως δυνατά να συμβούν. Αυτή όμως είναι η εικόνα της άτακτης χρεοκοπίας, όταν οι άλλοι μύθοι των χρημάτων από Ρώσους, Κινέζους, Νεφελίμ και το δωρεάν πετρέλαιο της Βενεζουέλας έχουν, απλά εμφανώς, καταρριφθεί.
Επανειλημμένως ήρθε η πρόταση – και προς τον κ. Βενιζέλο και προς τον κ. Τσίπρα -να μας δώσουν χρήματα και ανθρωπιστική βοήθεια και να φύγουμε από το ευρώ και ευτυχώς ουδείς υιοθέτησε κάτι τέτοιο.
Με ρωτάτε αν ήθελα το 2010, το 2011 και 2012 να αντιμετωπίζομαι με ύβρεις, κατάρες για καρκίνους, προπηλακισμούς και τα γνωστά, όλα αυτά που μας πήγαν πίσω ως αντίληψη και δίχασαν μια κοινωνία και ποτέ ξανά και για κανέναν πρέπει να επαναληφθούν.
Οφείλουμε να συνεργασθούμε ως πολιτικό σύστημα σε ένα πλαίσιο προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, μεταρρυθμίσεις που φέρνουν καλύτερο Δημόσιο Τομέα, Ισονομία, μεταρρυθμίσεις που είναι ικανές να προσελκύσουν επενδυτικά ιδιωτικά κεφάλαια, ώστε να ξεκινήσει μια σταθερά βιώσιμη αναπτυξιακή διαδικασία που θα μας οδηγήσει με ασφάλεια στις αγορές και εκτός κρίσης.
Τον Αύγουστο του 2018 λήγει το τρέχον πρόγραμμα. Πιθανά θα αναζητηθεί πιστωτική γραμμή βοήθειας για τη χώρα. Πως θα την ονομάσουμε αυτή τη φορά και για πόσο ακόμη θα είμαστε σε καθεστώς υπερφολορόγησης και επιδοματικής πολιτικής, όταν οι άλλες οικονομίες γύρω μας αντιμετώπισαν – κύρια μέσω πολιτικών συναινέσεων και σχεδίου – την κρίση.
Συμπερασματικά, σε όποιες χώρες δεν στήθηκαν κρεμάλες και πλατείες συντάγματος να μουντζώνουν τα κοινοβούλια τους, αυτές, ξέφυγαν από την κρίση.
«Έσπειραν μίσος και διχασμό υπονομεύοντας μια εθνική προσπάθεια»
ΩτΦ: Το ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ, του οποίου είστε μέλος, εντάχτηκε οργανωμένα στη Δημοκρατική Συμπαράταξη χωρίς ωστόσο ακόμη οι διάφορες συνιστώσες να έχουν συμφωνήσει στα απλά, όπως για παράδειγμα στην εκτίμηση για τις αιτίες της κρίσης ή, ακόμη- ακόμη, έχουμε δει παραδείγματα κάποια στελέχη της να λοξοκοιτάζουν προς τη ΝΔ και κάποια άλλα προς το ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτά ως δεδομένα πόσο ρεαλιστικό θεωρείτε το εγχείρημα ή για να το πω καλύτερα: υπάρχουν ελπίδες για ανασύνταξη της κεντροαριστεράς από τη στιγμή που οι αιτίες της πολυδιάσπασης δεν έχουν ακόμη εκλείψει;
Α.Π.: Η κρίση που έπληξε τη χώρα, είναι πρωτίστως κρίση πολιτική, κρίση των θεσμών και αυτό δημιουργεί συνεχώς ένα σπιράλ εμβάθυνσης της κρίσης, ειδικά όσο ο λαϊκισμός, οι μύθοι και οι συνωμολογίες συντηρούνται από την δεξιά και αριστερή συντήρηση.
Σήμερα Δεξιά και ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δηλώνουν αντίπαλοι, αλλά επί της ουσίας είναι τόσο ίδιοι. Αρνήθηκαν κάθε βήμα διαφάνειας και προοδευτικής μεταρρύθμισης αλλά βολεύθηκαν με την διαχείριση και νομή της εξουσίας και όπως απέδειξε η πραγματικότητα έγιναν οι πιο μνημονιακοί από όλους. Έσπειραν μίσος και διχασμό υπονομεύοντας μια εθνική προσπάθεια. Επέλεξαν την μικροπολιτική τους επικοινωνία σε βάρος της προοπτικής της χώρας. Κάθε χρόνος κρίσης είναι πιο δύσκολος, εμβαθύνοντας ανισότητες, δημιουργώντας όλο και μεγαλύτερο αίσθημα ανασφάλειας. Δεν μπορεί να είναι το μέλλον της χώρας αυτό, με τόση ανεργία, τόση αδικία, με την εθνική περιουσία δεσμευμένη για χρόνια 99 – κατόρθωμα ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ.
Η συνεργασία, ακόμη και η ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων είναι μια καθοριστική παράμετρος για να συμβάλουμε στη γενικότερη προσπάθεια που έχει ανάγκη ο τόπος.
Με μοναδικό γνώμονα να υπηρετήσουμε το λαό και τη χώρα. Η συνεργασία και η ενότητα μας, δεν μπορούν παρά να έχουν πολιτικό και μόνον πρόσημο και να σέβονται την αυτονομία και αυτοτέλεια των κομμάτων της ΔΗΣΥ. Ουδείς μπορεί να επιβάλλει σε κανέναν να καταργηθεί ως πολιτικός φορέας.
Δεν πρέπει και δεν μπορεί να μας ενδιαφέρει η νομή της εξουσίας.
Την αλλαγή της θέλουμε.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη θα αναλάβει τον πρωτεύοντα ρόλο στον προοδευτικό χώρο και δεν θα γίνει παρακολούθημα καμιάς δεξιάς ή αριστερής συντήρησης.
Αυτοί είναι οι «κανόνες» συνεργασίας για τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Όποιος βλέπει κάτι άλλο πέρα από αυτούς έχει ήδη πάρει αποφάσεις προσωπικής στρατηγικής – σε βάρος της Παράταξης.
Ο φόβος ορισμένων απέναντι στην ανάγκη ενιαίας αφήγησης της κρίσης – έρχεται από τις δεύτερες σκέψεις τους, να μην ταυτιστούν δήθεν με το “φορτίο” των επιλογών του 2010 και να «δούμε» μόνο το μέλλον. Μόνο που κανένα μέλλον δεν μπορεί να υπάρξει εάν δεν αναλυθούν τα αίτια της κρίσης και καμιά Παράταξη δεν μπορεί να έχει κενά στην ιστορική της αφήγηση. Ήδη οικοδομείται εδώ και χρόνια συνολική επίθεση από δεξιά κέντρα απέναντι στην διαδρομή του δημοκρατικού χώρου, απέναντι στην ιστορική διαδρομή του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά ακόμη και με μεταεμφυλιακά συνθήματα.
Ο Δημοκρατικός Χώρος ή θα υπερασπιστεί την ιστορική του διαδρομή και παρακαταθήκη ή θα «επιτρέπει» να γίνεται η αφήγηση συτή με στρεβλώσεις, από δεξιά και αριστερή συντήρηση. Η κρίση του 2009, οι επιλογές απέναντι στο ενδεχόμενο μια άτακτης χρεοκοπίας δεν είναι κάτι που προσπερνάς για λόγους της οποιαδήποτε εσωτερικής ισορροπίας.
ΩτΦ: Ταυτόχρονα η ΔΗ.ΣΥ. πάει για συνέδριο και εκλογή αρχηγού από τη βάση. Μέχρι στιγμής έχουμε τις υποψηφιότητες των κκ Φ. Γεννηματά , Γ. Καμίνη , Γ. Μανιάτη, Γιάννη Ραγκούση .
Τρία ερωτήματα:
α. Ως στενή συνεργάτιδα του κ. Παπανδρέου θα τον συμβουλεύατε να διεκδικήσει ξανά την αρχηγία του πολιτικού σχηματισμού;
Β: Αν όχι, με ποιόν από τους υποψηφίους θεωρείτε ότι το καράβι θα έχει πιο σταθερή πορεία και θα βγει από την ξέρα που έχει περιπέσει τα τελευταία χρόνια;
Γ. Θεωρείτε απαραίτητη για το όλο εγχείρημα τη συμμετοχή του κ. Θεοδωράκη και του κόμματός του;
Α.Π.: Ο κ. Παπανδρέου όσα χρόνια είναι στη δημόσια ζωή με το λόγο και την συμπεριφορά του υπηρέτησε πάντα το γενικό συμφέρον, χωρίς ποτέ δευτέρες σκέψεις που να αφορούν το προσωπικό του όφελος. Κρατήστε μόνο αυτό.
Το αν εγώ θα τον συμβούλευα ένα πρώην Πρωθυπουργό και Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς το θεωρώ μόνο ως λεκτική υπερβολή της ερώτησης σας.
Σχετικά για τους υποψηφίους λογικά θα ακούσω πρώτα τι έχουν να πουν, θα σταθμίσω συμπεριφορές και πορείες και θα συζητήσω με εσωκομματικές διαδικασίες εντός του χώρου στον οποίο ανήκω, το ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ.
Σχετικά με το ερώτημα σας για τον κ. Θεοδωράκη, νομίζω πως κάθε συμμετοχή που γίνεται μόνο με όρους πολιτικής και χωρίς απαιτήσεις και προαπαιτούμενα, βοηθά. Προσθέτουμε δεν διαιρούμε.
Συζητούμε και σεβόμαστε, δεν δικαιούμαστε τίποτε να επιβάλλουμε.
Απαραίτητη αλήθεια, η πολιτική και η ιδεολογική βάση.
ΩτΦ: Τελευταία έχει ανοίξει σε ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και στην Ελλάδα η συζήτηση για την εκλογική συνεργασία των δυνάμεων της κεντροαριστεράς και της αριστεράς; Ποια είναι η δικιά σας τοποθέτηση; Θα μπορούσατε να συνεργαστείτε είτε ως χώρος είτε προσωπικά με το ΣΥΡΙΖΑ που ούτως ή άλλως σε επίπεδο πολιτικής πρακτικής δεν διαφέρει και πολύ από τις δυνάμεις της κεντροαριστεράς…
Α.Π.: Μια ουσιαστική για μένα παρατήρηση. Η κυβερνούσα ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα απέχει έτη φωτός από μια σύγχρονη δημοκρατική αντίληψη διακυβέρνησης.
Φέραμε το opengov , ο Σαμαράς επέλεξε το 4-2-1 και τώρα οι ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ τα μέλη της οικογενείας τους. Σεβαστήκαμε και ουδέποτε η κυβέρνηση Παπανδρέου παρενέβη στη λειτουργία των Θεσμών, ο Σαμαράς είχε το σύστημα Μπαλτάκο – αυτό που συνομιλούσε με ακροδεξιούς – να ελέγχει τα πάντα και τώρα την ίδια δουλεία κάνει ο καραμανλικός Παπαγγελόπουλος για ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ. Ποτέ δικοί μας βουλευτές δεν φωτογραφήθηκαν με χρυσαυγίτες και ποτέ δικά μας στελέχη και βουλευτές δεν συμμετείχαν σε εκδηλώσεις διχασμού ή χρησιμοποίησαν λόγο διχασμού. Συγκρουστήκαμε για να πάρει το Δημόσιο δικαιώματα στην πρώτη ανακεφαλαιοποίηση μέσω κοινών μετοχών, δεν γίναμε συνομιλητές ούτε της παλαιάς ούτε της νέας διαπλοκής. Δείτε λίγο γύρω σας σήμερα ποιος στήνει ή ανέχεται την νέα «διανομή».
Θα ήταν ωφέλιμο για τη χώρα να έχουμε προοδευτικά βήματα στα κόμματα, δηλαδή και η ΝΔ να γίνει ένα ευρωπαϊκό δεξιό κόμμα , αποτάσσοντας ακροδεξιές και λαϊκιστικές παραφυάδες και ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει – αν ακόμη μπορεί – τακτική και πολιτική.
Ο στόχος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι να κερδίσει πίσω τον κόσμο της και να γίνει ο κυρίαρχος προοδευτικός δημοκρατικός πόλος, στρατηγικός της αντίπαλος η Δεξιά και οι δεξιές συντηρητικές πολιτικές στην κοινωνία, στα ανθρώπινα δικαιώματα, στην διανομή του οφέλους, στην οικονομία των αγορών, χωρίς έλεγχο, ρύθμιση και εποπτεία.
Τα σχήματα και οι συνεργασίες απαιτούν σεβασμό, πολιτικές και στρατηγική.
Η ευρωπαϊκή στρατηγική των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων οφείλει να απαιτήσει μια άλλη Ευρώπη – απέναντι στην κυριαρχία της συντηρητικής Δεξιάς που συνεχίζει να επιμένει σε σκληρή δημοσιονομική πολιτική. Ο κ. Τσίπρας φλερτάρει με το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα εκτός χώρας, συνεργάζεται με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ και το Καραμανλικό περιβάλλον εντός Χώρας.
«Οι γερμανοτσολιάδες, οι χρυσαυγίτες και οι πολιτευτάδες παλαιάς κοπής»
ΩτΦ: Κατά γενική ομολογία ήσασταν μιας βουλευτής με γνώση των προβλημάτων αλλά και των δυνατοτήτων ανάπτυξης της Φωκίδας. Με αυτό ως δεδομένο θα ήθελα να μου αξιολογήσετε τους διαδόχους σας κ.κ. Μανδρέκα και Κωστοπαναγιώτου.
Α.Π.: Νομίζω στις εποχές που ζούμε – και ας μιλήσουμε για την τελευταία δεκαετία της ύφεσης και της πολιτικής και πολιτισμικής κρίσης που εμποδίζουν ουσιαστικά την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια – και άλλα θέματα, πέραν των έργων και των προγραμμάτων, παίζουν ουσιαστικό ρόλο στη διαδρομή ενός δημόσιου προσώπου.
Το πόσο καλά ενημερωμένος ή πόσο διεκδικητικός είναι ένας βουλευτής για τοπικά αναπτυξιακά ζητήματα είναι το ίδιο σημαντικό με το αν μπορεί ή όχι να σέβεται, να συνεργάζεται ουσιαστικά, αποδοτικά και αρμονικά με τους Αιρετούς και με τους Φορείς του νομού του. Κανείς δεν δικαιούται να διαιρεί δυνάμεις, μόνο να προσθέτει.
Ακόμη περισσότερο σημαντικά είναι τα θέματα ευθύνης λόγου και του τρόπου που δρα ο πολιτικά ο καθένας. Όλοι κερδίζουμε με πολιτικές παρεμβάσεις θέσεων και απόψεων, ακόμη και αν διαφωνούμε στο δια ταύτα. Όλοι χάνουμε όταν ασχοληθούμε μόνο με μικροπολιτικές, αποκλειστικά με πανηγύρια ή με φωτογραφήσεις δίπλα σε χρυσαυγίτες. Όλοι χάνουμε από το διχαστικό λόγο «περί γερμανοτσολιάδων» όταν αυτός εκπορεύεται από δημοκράτες βουλευτές που δεν τους ενοχλεί η συνεργασία με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ ή το ότι εξαιτίας των πολιτικών τους η χώρα υπέγραψε και τρίτο μνημόνιο.
Τα έργα και τα προγράμματα, μπορεί να καθυστερήσεις λίγο, αλλά έστω με τη βοήθεια συνεργατών κάτι μπορείς να δείξεις ότι σώζεις. Η δημόσια επικοινωνία του τι θες, τι όραμα έχεις για το αύριο και ποιες εκπτώσεις κάνεις ή δεν κάνεις, νομίζω είναι πιο σημαντικά.
Και επειδή συζητούμε για την δημόσια επικοινωνία, ας μας απαντήσει υπεύθυνα κεντρικά η ΝΔ αν συμφωνεί με τα πρόσφατα τοπικά φαινόμενα μεταγραφής πολιτευτάδων παλαιάς κοπής.
«Τα πράγματα κυλούν αργά»
ΩτΦ: Θα ήθελα επιπλέον να μου αξιολογήσετε, πάντα σε σχέση με τη Φωκίδα, το έργο του τέως περιφερειάρχη κ. Περγαντά και της αντιπεριφεριεάρχη κας Γαζή αλλά και τους κ. Μπακογιάννη και Κατσαγούνο για αυτό που έχουν παρουσιάσει μέχρι σήμερα…
Α.Π.: Τα πράγματα κυλούν αργά. Αυτό νομίζω είναι ένα καταλυτικό στοιχείο. Οι εποχές αλλάζουν, η κρίση έχει αλλάξει τον χάρτη σε ότι αφορά την μικρομεσαία επιχείρηση στη χώρα και την περιφέρεια, αλλά εδώ ακόμη αναζητούμε λύσεις «αναπτυξιακές» σε έργα που έρχονται είτε ως ημιτελή, είτε έρχονται σε σχεδιασμό από το παρελθόν.
Συζητούμε για τους μεγάλους οδικούς άξονες – δεν συζητούμε για τα εσωτερικά δίκτυα, πχ την ολοκλήρωση Άμφισσα – Λιδωρίκι, δεν συζητούμε για τις εκκρεμότητες των δικτύων αποχέτευσης και βιολογικών στο παραλιακό μέτωπο, θέμα ωρολογιακή βόμβα για τον Κορινθιακό. Ελαιώνας Άμφισσας και έργο Πεδιάδας Μόρνου ακόμη με εκκρεμότητες. Έχουμε το ΤΕΙ αλλά πρέπει πολύ σοβαρά να αποδώσουν προσπάθειες για να έρθουν ξένοι φοιτητές μέσω καλοκαιρινών προγραμμάτων και σεμιναρίων.
Δεν θα κάνω απαρίθμηση έργων.
Θα μιλήσω για τις νέες ανάγκες όπως εγώ τις κατανοώ.
Η κ. Γαζή έκανε ένα μεγάλο βήμα με την υιοθέτηση του έργου της αποκατάστασης του αρχαίου θεάτρου Δελφών, ανάλογη προσπάθεια έφερε αποτελέσματα με την προσπάθεια του κ. Φουσέκη για την Μητρόπολη Άμφισσας. Ο νομός είναι ένα αρχαιολογικό, πολιτισμικό περιβαλλοντικό πάρκο. Η μια κατεύθυνση είναι αυτή, έργα ανάδειξης και αποκατάστασης θα πρέπει να υιοθετηθούν με απόλυτη προτεραιότητα τον Ι.Ν. Βαρνάκοβας και τα κειμήλια αυτού – όταν υπάρξει η επίσημη θεσμική ανακοίνωση για το αν και ποια κατεστράφησαν και για το που βρίσκεται τι.
Η άλλη κατεύθυνση οφείλει να είναι η κάθε ισορροπημένη προσπάθεια στήριξης της επιχειρηματικότητας, με πρώτο βήμα την ολοκληρωμένη ορθή διαχείριση περιοχών που μπορούν και δέχονται εγκατάσταση επιχειρήσεων, από το ΒΙΟΠΑ Άμφισσας έως την περιοχή στα Μαλάματα- Καστράκι Δωρίδας.
Θα κατευθύνουμε το μικρό ΕΣΠΑ – λόγω των γνωστών προβλημάτων στατιστικής αποτύπωσης, που θα μπορέσει να αλλάξει μερικώς με την αναθεώρηση το 2019 του προγράμματος, σε τοπικά σύμφωνα ποιότητας, σε συνέργειες των τοπικών επιχειρήσεων;
Θα βοηθήσουμε τουριστικές επιχειρήσεις να συμμετέχουν σε διεθνείς εκθέσεις ή θα κάνουν τα ταξίδια υπηρεσιακοί και αιρετοί με αποτέλεσμα μηδέν;
Θα στηθούν δομές νομικής βοήθειας για τους δανειολήπτες επιχειρηματίες;
Το δίκτυο μικρών νησιών έχει ανακοινώσεις για ολοκληρωμένα σχέδια διαχείρισης υδατικών πόρων και για καταδυτικά πάρκα. Δεν ξέρω γιατί ανάλογα θέματα δεν τίθενται στο περιφερειακό συμβούλιο, όχι γενικά, ειδικά και συγκεκριμένα.
Αναζητούμε τουρισμό, θα θέσουμε ανάλογα ζητήματα προστασίας – με το κοινωνικό και πολιτικό κόστος αυτών των επίλογων – για παραδοσιακούς οικισμούς, χαρακτηρισμό των Βαρδουσίων ως εθνικό πάρκο;
Θα φέρουμε προτάσεις στη Βουλή για ενίσχυση κανόνων προστασίας εκμετάλλευσης – αποκατάστασης μεταλλευτικών περιοχών;
Οι εποχές αλλάζουν. Οι ταχύτητες επίσης. Ό,τι ήταν καλό χθες δεν είναι αρκούντως ικανό σήμερα.
Σε αυτόν τον κανόνα πρέπει όλοι να ισορροπήσουμε και να βοηθήσουμε. Εύκολα κρίνεις. Ακόμη πιο εύκολα κατακρίνεις. Δύσκολα βοηθάς.
Με τον κ. Περγαντά και την κ. Γαζή νομίζω πως παρά τις πολλές διαφορετικές μας απόψεις συνεργασθήκαμε με αλληλοσεβασμό και αποδοτικά. Η όλη εξέλιξη όμως με την «διάλυση» του συνδυασμού του κ. Περγαντά, την συμμετοχή ορισμένων σε άλλα ψηφοδέλτια, την «αναβάθμιση» αυτών από τον κ. Μπακογιάννη δεν έκανε καλό στον δικό μας χώρο και παράταξη και στην αντίληψη στο πως πολιτεύεται κάποιος. Η λογική του 4-2-1 έκανε απόλυτη ζημία στον προοδευτικό δημοκρατικό χώρο, αυτή η λογική και επιλογή καθήλωσε το ΠΑΣΟΚ.
«Η τακτική του κ. Κουρουμπλή ακολουθούσε καθαρά επικοινωνιακά μονοπάτια»
ΩτΦ: Ο κ. Καπετζώνης έχει θέσει ως κορυφαίο του στόχο τα αντισταθμιστικά, τα οποία αρχικά του τα έταξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μέσω του υπουργού κ. Κουρουμπλή , αλλά στη συνέχεια τα … «ξέταξε», μέσω του κ. Σκουρλέτη. Θα ήθελα το σχόλιο σας τόσο για το αίτημα γενικότερα του δήμου Δωρίδας όσο και για τη στάση της κυβέρνησης απέναντι σε αυτό.
Α.Π.: Κατ αρχάς και από καρδιάς να ευχηθούμε κάθε επιτυχία στον αγώνα του κ. Καπετζώνη και του Δήμου Δωρίδας.
Σήμερα ο κ. Καπεντζώνης σχετικά με το θέμα των αντισταθμιστικών συνεργάζεται με μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες στο χώρο τον προγραμμάτων και από ότι διαβάζω θέτουν στόχους ακόμη και για απ’ ευθείας αιτήματα στα ευρωπαϊκά όργανα. Η συνεργασία αυτή νομίζω πως σηματοδοτεί συγκεκριμένη στρατηγική και επικοινωνιακή τακτική εκτός και εντός χώρας. Είναι σαφές ότι θέλει ουσιαστική προετοιμασία, τεχνική και νομική, καθώς στο όποιο αίτημα του Δήμου Δωρίδας θέσεις, προτάσεις και αντιπροτάσεις θα καταθέσουν οι αρμόδιες ελληνικές αρχές και η ίδια η ΕΥΔΑΠ ΑΕ. Δεν ξέρω αν και ποια βήματα επιστροφής υπάρχουν από αυτή τη διαδικασία στο σενάριο, που όλοι απευχόμαστε – της μη θετικής εξέλιξης.
Η τακτική του κ. Κουρουμπλή ακολουθούσε καθαρά επικοινωνιακά μονοπάτια. Αν κάποιος έκανε τον κόπο και διάβαζε είτε τα σχόλια της διαβούλευσης είτε ζητούσε την γνώμη των υπηρεσιών, προσωπικά πέρασα και είδα υπηρεσίες, θα έβλεπε πως όλο το θέμα ήταν έωλο, νομικά και οικονομικά. Ουδέποτε υπήρχε λύση δηλαδή.
Τώρα, όπως έχουμε πει ξανά, κάθε εποχή είναι διαφορετική. Η ΕΥΔΑΠ ΑΕ πέρασε στο Υπερταμείο και συζητείται έντονα η είσοδος στρατηγικού ξένου εταίρου. Πόσο θα μειωθεί το ποσοστό και ποια τα δικαιώματα του Ελληνικού Δημοσίου στη νέα προβλεπόμενη κατάσταση; θα υπάρχει «σύμμαχος» στην όλη πορεία διεκδίκησης ή όχι; θα υπάρχει δυνατότητα του ελληνικού δημοσίου να παρέμβει νομοθετικά και να επιβάλλει όρους σε μια ΑΕ;
Εναλλακτικά σχέδια για μικρότερα οφέλη σε σχέση με αυτό του κεντρικού τους στόχου θα μπορούσαν να τεθούν και να συζητηθούν, αν στη στρατηγική του Δήμου Δωρίδας υπάρχει plan B και μεσοπρόθεσμοί στόχοι.
ΩτΦ: Ας περάσουμε στο δήμο Δελφών και τον κ. Παναγιωτόπουλο.
Αρχικά να ρωτήσω αν τον είχατε στηρίξει στις προηγούμενες εκλογές, είτε στον 1ο είτε στον 2ο γύρο, με δεδομένο την απουσία ψηφοδελτίου της κεντροαριστεράς
Έπειτα να ζητήσω να μου κάνετε μια γενική αξιολόγηση και να μου πείτε τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία της πολιτικής του.
Α.Π.: Ο κ. Παναγιωτόπουλος με τους συνεργάτες του έστησαν τον συνδυασμό τους και την εκλογική και επικοινωνιακή στρατηγική τους για τις εκλογές. Δεν ήμουν μέλος σε κανένα από τα επιτελικά του σχήματα, αν αυτό εννοείτε, ως «στήριξη». Το πώς συμπεριφέρθηκα ως πολίτης ψηφοφόρος έχει να κάνει με την εκτίμηση που είχα και συνεχίζω να έχω, σε πρόσωπα και σε επιλογές και στην αναφορά για ένα τοπικό σχέδιο ανάπτυξης.
Και ο κ. Παναγιωτόπουλος και ο κ. Ταγκαλής είναι νέοι και ικανοί άνθρωποι με άποψη για την Αυτοδιοίκηση και το Δήμο Δελφών. Είναι στιγμές που η εικόνα που υπάρχει είναι, ότι η αντίθεση τους – που έχει γεννηθεί εσωκομματικά – φτάνει στα άκρα στο Δήμο. Αυτό δεν ωφελεί κανέναν.
Κλασσικό δύσκολο σημείο για κάθε Δήμο είναι η καθημερινή διαχείριση και η παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες.
ΩτΦ: Ας περάσουμε σε μια πιο προσωπική ερώτηση. Θεωρείτε ότι στις επόμενες εκλογές ο χώρος της κεντροαριστεράς θα πρέπει να εκπροσωπηθεί στις δημοτικές εκλογές στο δήμο Δελφών; Αν ναι, εσείς είστε διατεθειμένη να ηγηθεί τέτοιου εγχειρήματος; Ρωτώ με δεδομένο ότι ούτως ή άλλως το όνομά σας έχει αρχίσει να ακούγεται σε κάποιους κύκλους του χώρου ως μια σοβαρή και ενδεδειγμένη λύση. Θα ήθελα μια «καθαρή» απάντηση γιατί πραγματικά απασχολεί αρκετούς…
Α.Π.: Τα στελέχη της κεντροαριστεράς στο νομό και στην περιφέρεια θα πρέπει να λύσουν μια βασική αντίφαση νομίζω, και το λέω καλοπροαίρετα : αν αυτοί είναι περήφανοι που η παράταξη στάθηκε όρθια το 2009, όπως αναλύουν και γράφουν, τότε θα πρέπει να πουν τελικά σε εμάς που δώσαμε τότε τη μάχη, αν σήμερα είμαστε ”βαρίδια” ή συνοδοιπόροι.
Πολλές φορές ειλικρινά μπλέκομαι μαζί τους, διαβάζω αντιφάσεις. Δεν έχω αυταπάτες περί αναγνώρισης κλπ και δεν με ενοχλούν προσωπικά – πέρα από το λίγο και το ανθρώπινο – οι οποίοι χαρακτηρισμοί. Δούλεψα όμως για τον νομό με πραγματική αφοσίωση και αυτό δεν μπορεί να το πάρει πίσω κανείς.
Ο καθένας λέει και γράφει πολλά, ακόμη και για “σοβαρές και ενδεδειγμένες λύσεις”, η ονοματολογία ποτέ δεν έλειψε, αλλά και δεν βοήθησε και πουθενά.
Όσοι μπορούν να δουν την συνολική εικόνα ας δουν πως το ύψιστο για τη Δημοκρατία στη χώρα είναι να συγκροτηθεί ξανά μια ισχυρή πολιτικά και ιδεολογικά Προοδευτική Δημοκρατική Παράταξη με άποψη, αλλά και με ευθύνη.
Οι πολίτες, λόγω της αδυναμίας μερίδας του πολιτικού κόσμου να σταθεί με αξιοπρέπεια απέναντι στην κρίση, ταλαιπωρήθηκαν και συνεχίζουν να ταλαιπωρούνται και να αδικούνται καθημερινά. Ο σεβασμός μας προς τους πολίτες και τις αξιακές μας καταβολές και οι προτάσεις μας μπο
