Γιατί οι έξυπνες εταιρείες προσλαμβάνουν ανθρώπους που δεν πιστεύουν στο όραμά τους

 Στο σύγχρονο μάνατζμεντ, υπάρχει μια σειρά από κρίκους γύρω από τη δήλωση αποστολής μιας εταιρείας. Η αποστολή σας θα έπρεπε να ταυτίζεται με μοναδικές αξίες που προσφέρουν ένα όραμα για έναν κόσμο διαφορετικό χάρη σε όσα παράγει, πουλάει ή υπόσχεται η εταιρεία σας.

Σήμερα, η πίστη σε μια αποστολή δεν αρκεί. Οι εργαζόμενοί σας (ο κάθε ένας ξεχωριστά) θα πρέπει να ζουν και να αναπνέουν για μια αποστολή, τόσο πολύ που αν είχαν ένα χρόνο ζωής να προτιμούσαν να δουλέψουν στην εταιρεία σας, συμβουλεύει ο διευθύνων σύμβουλος της Airbnb, Brian Chesky. Αν αποτύχει η αποστολή σας, αποτύχατε κι εσείς. Και αν ένας εργαζόμενος δεν ενδιαφέρεται για την αποστολή σας, θα σας πάει πίσω.

Όχι τόσο γρήγορα, λέει ο Adam Grant, λέει ο οργανωτικός ψυχολόγος και καθηγητής στο Wharton, συγγραφέας επίσης του βιβλίου Originals: How Non-Conformists Rule the World.

Τον περασμένο Ιούλιο, έγραψε στην ιστοσελίδα του ως απάντηση σε έναν αναγνώστη, που τον ρωτούσε αν οι εταιρείες θα έπρεπε να προσλαμβάνουν μόνο όσους ταυτίζονται με τα πιστεύω τους, δηλαδή την αποστολή τους: «Συμφωνώ με τον Αριστοτέλη, που λέει ότι όπως συμβαίνει και με τα πάντα στη ζωή, μπορείς να έχεις πολύ από κάτι αν αυτό το κάτι είναι καλό».

Θα δεινοπαθήσεις αν προσλάβεις πολύ λίγους που έχουν το ίδιο πάθος για την αποστολή σου, συνεχίζει ο Grant. Αν όμως προσλάβεις πολλούς (με το ίδιο πάθος), «θα καταλήξεις να έχεις παρωπίδες και να είσαι πιο ανθεκτικός στις αλλαγές. Θα έχεις αφοσιωμένους «ευαγγελιστές» που θα δουλεύουν για τον ίδιο σκοπό χωρίς όμως να αναρωτιούνται για τις πιθανές ανεπιθύμητες αντιδράσεις και συνέπειες.»

Το αποτέλεσμα;

«Κάθε εργασιακό περιβάλλον χρειάζεται τουλάχιστον μια χούφτα ανθρώπους που να αντιτίθεται στην αποστολή της επιχείρησης. Είναι αυτοί στους οποίους μπορούμε να βασιστούμε για να αντιληφθούμε τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει η αποστολή μας, και συνεπώς να δράσουμε έτσι ώστε να προλάβουμε το κακό», συμπεραίνει ο Grant.

Αυτοί είναι συνήθως οι εργαζόμενοι που θα τους βάζαμε στην κατηγορία των αυθεντικών, απροσάρμοστων, ή όσων βοηθούν μεν τους συναδέλφους τους αλλά ταυτόχρονα είναι γκρινιάρηδες και κακότροποι, αν όχι μπελάδες, συνεχίζει ο Grant.

Σύμφωνα με τον Grant, αυτοί οι τελευταίοι είναι που αποδεικνύονται οι καλύτεροι εργαζόμενοι, επειδή «είναι πιο πιθανό να παλέψουν γι’ αυτό που πιστεύουν, να αμφισβητήσουν το καθεστώς της εταιρείας, και τελικά να την οδηγήσουν σε επώδυνες αλλά απαραίτητες αλλαγές». Για να προσελκύσεις όμως τέτοιους ανθρώπους, ο Grant προτείνει τη δημιουργία μιας θέσης με το όνομα «Κριτής Αποστολής», ή απλά να περιέχονται οι ευθύνες σε κάποιες από τις περιγραφές θέσεων εργασίας. Στις συνεντεύξεις ρωτήστε για τις ακούσιες συνέπειες που μπορεί να έχει η αποστολή και ποιους είναι πιθανόν να ζημιώσει. Η επιχείρησή σας χρειάζεται αυτούς τους ανθρώπους, όσο κι αν φαίνεται αντιφατικό.

Έτσι, αν κάποιο μέλος της ομάδας σας εκφράσει την επιφύλαξή του για το όραμα της εταιρείας σας, να είστε ανοιχτόμυαλοι. Ρωτήστε τον γιατί ανησυχεί και τι θα έκανε διαφορετικά. Και το κυριότερο, αναρωτηθείτε γιατί είστε τόσο προσκολλημένοι στην αποστολή της εταιρείας σας. Αν είναι επειδή πιστεύετε ουσιαστικά ότι θα σας βοηθήσει να γίνετε πραγματικά καλύτερος ή αν θα προσφέρει κάτι καλό στον κόσμο, τότε καλή τύχη. Αν όμως στηρίζεστε σε συγκεκριμένες ιδέες και μια τυφλή αίσθηση στασιμότητας, τότε είναι πιο πιθανό να αποτελείτε ο ίδιος τροχοπέδη τόσο της προσωπικής σας εξέλιξης όσο και της ανάπτυξης της εταιρείας σας.

Πηγή: QUARTZ / Leah Fessler