Αυτό θέλουμε;

Το πρόβλημα με την παραβατικότητα των ρομά δεν απασχολεί μόνο τον Δήμο Δελφών, αλλά όλη τη χώρα.

Τον περασμένο μήνα δημοσιεύθηκε έκθεση της Ελληνικής Αστυνομίας για το σοβαρό και οργανωμένο έγκλημα στη χώρα μας το 2021. Στα εντυπωσιακά ευρήματά της βλέπουμε ότι οι ρομά αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων που εμπλέκονται σε εγκληματικές ομάδες, σε ποσοστό 71%. Αυτό γίνεται ακόμη μεγαλύτερο στις κλοπές και τις διαρρήξεις (84%).

Πριν λίγες μέρες η Πολιτεία ανακοίνωσε μέτρα για την πάταξη της οπαδικής βίας. Οι πολίτες που κατέκλεισαν την αίθουσα που συνεδρίαζε το Δημοτικό Συμβούλιο Δελφών –και όχι μόνο- ακόμη περιμένουν να ακούσουν μέτρα οριζόντια ή κάθετα, που θα αφορούν την πάταξη της παραβατικότητας αυτής, μιας και η συγκεκριμένη ομάδα πολιτών, σύμφωνα και με τα στοιχεία της έκθεσης της ΕΛ.ΑΣ., εμφανίζει τέτοια συμπεριφορά και σε τόσο μεγάλο βαθμό.

Θα πρέπει κάποια στιγμή να εκλείψει η σοβαροφάνεια από τον δημόσιο λόγο και να επικρατήσει η σοβαρότητα. Δεν γίνεται να επικρατούν δύο μέτρα και δύο σταθμά όσον αφορά την αντιμετώπιση των πολιτών από το κράτος.

Δεν γίνεται τη στιγμή που ο έμπορος αγωνιά να κρατήσει ανοιχτό το μαγαζί του και να πληρώσει τους εργαζόμενους σ’ αυτό, να επιδεικνύονται στο TikTok τα μάτσα με τα ευρώ, και το κράτος να εμπαίζει μιλώντας για πάταξη της φοροδιαφυγής.

Δεν γίνεται να θεωρεί ο Έλληνας υποχρέωσή του να στείλει το τεκμήριο-παιδί του στο σχολείο, προκειμένου να κοινωνικοποιηθεί, και αυτοί οι Έλληνες να το έβλεπαν μέχρι πρότινος ως επίδομα.

Δεν γίνεται να περιμένεις ένταξη, όταν ο ίδιος δεν θέλει.

Δεν γίνεται να σε αποκαλούν ρατσιστή, αν δεν τους πεις ρομά, και την ίδια στιγμή τον ρατσισμό της διαφορετικής αντιμετώπισης να υφίστανται οι υπόλοιποι Έλληνες.

«Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις», αναφέρει το Άρθρο 4 του Συντάγματος. Αν αυτό δεν υπάρχει, επειδή κυριαρχεί το πολιτικό κόστος της ψήφου και το χάιδεμα αυτιών, να φτιάξει ο καθένας μια μάζα, να κρυφτούν πίσω της καμιά πενηνταριά νοματαίοι και να κάνουν του κεφαλιού τους.

Έτσι όμως δεν δημιουργείται συντεταγμένη κοινωνία αλληλοσεβασμού, αλλά άναρχη ζούγκλα, που ο καθένας παίρνει τον νόμο στα χέρια του!

Αυτό θέλουμε;

Παύλος Σφέτσας