Ρούχα και παπούτσια δεν αγοράζονται αν δε δοκιμαστούν – Αδύνατον το click away

Αδύνατον το click away

-Σε απόγνωση οι έμποροι της περιοχής που ακούν τους πελάτες τους να τους ζητούν να δοκιμάσουν τα ρούχα, αλλά αναγκάζονται να αρνούνται.

-Η ανυπαρξία e-shop ή έστω μιας δομής να δείχνουν τα ρούχα, σχέδια και χρώματα,  επιδεινώνει την κατάσταση.

 

Αν πάω να ζητήσω ένα φόρεμα από οποιοδήποτε κατάστημα, το πληρώσω και φύγω, είμαι απόλυτα σίγουρη ότι θα αναγκαστώ να επισκέπτομαι το ίδιο κατάστημα επί μια εβδομάδα συνεχόμενα, μέχρι να πετύχω νούμερο και ρούχο να μου ταιριάζει. 

 

Ευνοημένες οι αλυσίδες και τα μεγάλα εμπορικά

 

Το click away είναι μια διαδικασία πρωτόγνωρη, καθώς μέχρι στιγμής το εμπόριο έχει δυο μορφές. Ο ένας είναι δια ζώσης, πιο λογικός και πιο διαδεδομένος, καθώς πηγαίνεις στο κατάστημα, βλέπεις, δοκιμάζεις, αγοράζεις. Παίρνεις το ρούχο, το φοράς και το ευχαριστιέσαι. Δεν είναι ξένο πάνω σου. Ο άλλος είναι μέσω e-shop με τρελές πιθανότητες να είναι ή τσουβάλι ή βαφτιστικό και να χρειαστεί να το αλλάξεις, με διπλά και τριπλά έξοδα!

Ως διαδικασία το click away θεωρητικά δεν υπήρχε. Και αν αυτό είναι εύκολο για τα βιβλιοπωλεία, καθώς μπορώ να δω από τη βιτρίνα το βιβλίο που θέλω να το πάρω και να φύγω. Μπορεί αν είναι σχετικά εύκολα τα πράγματα και για τα παπούτσια, αφού το νούμερο είναι περίπου γνωστό, άντε να κάνεις και μια αλλαγή. Τα ρούχα όμως; Πως θα δω το ρούχο στο κατάστημα, να «μου κάνει μάτι» και να μπω να το ζητήσω; Πόσες φορές έχουμε ξετρελαθεί με ένα ρούχο, αλλά όταν το βάλαμε δεν μας κολάκευε καθόλου και τελικά δεν το πήραμε; Δεν είναι όμως καθόλου εύκολη υπόθεση να ψωνίσεις ρούχα με αυτό τον τρόπο και ειδικά αν έχεις λιγότερα ή παραπανίσια κιλά. Όποια ξεφεύγει από το κλασικό 90-60-90 για στήθος – μέση –περιφέρεια το click away δεν ενδείκνυται. Βεβαίως ότι οι τέλειες αναλογίες αφορούν το σύνολο των Ελληνίδων και θα συμφωνήσω βεβαίως, αφού αν εξαιρέσουμε το 97% που ξεφεύγει, το υπόλοιπο σαφώς μπορεί να ψωνίσει!

To click away δε μπορεί να λειτουργήσει και πολύ περισσότερο δεν γίνεται να λειτουργήσει στην επαρχία. Αν τα καταφέρουν θα είναι μόνο μεγάλα εμπορικά και αλυσίδες που έχουν e-shop και ο καταλωτής θα μπορεί έστω να δει το προϊόν. Εδ΄λω που να το δει; Σύμφωνα με τον υπουργό Ανάπτυξης και Εμπορίου κ. Γεωργιάδη ο πελάτης θα κάνει την παραγγελία του μέσω του e-shop ή μέσω τηλεφώνου και η πληρωμή θα γίνεται ηλεκτρονικά ή μέσω του συστηματος POS εκτός του καταστήματος. Στην περίπτωση αυτή, ο πελάτης, όταν θα πηγαίνει στο κατάστημα για την παραλαβή, θα πρέπει να έχει στην κατοχή του ηλεκτρονική απόδειξη πληρωμής ή μήνυμα από την επιχείρηση που να αποδεικνύει την παραγγελία και την ακριβή ώρα κατά την οποία θα μπορεί να παραλάβει την παραγγελία του. Από τα λεγόμενα του κ. Γεωργιάδη και μόνο ανταλαβαίνουμε ότι στην επαρχία δε γίνεται να λειτουργήσει, γιατί οι επιχειρήσεις είναι μικρές, δουλεύουν με γνωστούς και δεν έχουν e-shop.

 

Οι εργαζόμενοι

 

Φυσικά κανείς δεν πρέπει να παραγνωρίζει και τους εργαζόμενους, οι οποίοι πιθανόν να κληθούν να εξυπηρετούν κόσμο, όντας σε αναστολή. Πολύ δε περισσότερο, αρκετοί από αυτούς θα δουν στο λογαριασμό τους το Δώρο Χριστουγέννων για λίγη ώρα και μετά θα αναγκαστούν να το επιστρέψουν σε μετρητά. Εννοείται ότι η Πολιτεία θα φροντίσει να τα λήξει όλα αυτά με αυστηρούς ελέγχους. 

 

Η αποζημίωση του εμπορεύματος

 

Το κράτος έχει υποχρέωση να στηρίξει και να αποζημιώσει τις επιχειρήσεις για το σύνολο του εμπορεύματος που έχουν τα εμπορικά μαγαζιά. Ο λόγος είναι απλός. Κανένα μαγαζί δε θα ρισκάριζε να φουλάρει εμπόρευμα, αν δεν είχε τον πρωθυπουργό, τον υφυπουργό πολιτικής προστασίας και ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο να αποκλείουν κατηγορηματικά νέο γενικό lockdown. «Θα γίνονται τοπικά lockdown», έλεγαν και ξανάλεγαν και με αυτό τον τρόπο καθησύχαζαν τον κόσμο. Ξεγελάστηκε ο εμπορικός κόσμος και φόρτωσε εμπόρευμα σαν να ήταν οποιαδήποτε άλλη χρονιά. Η Πολιτεία δεν κράτησε το λόγο της και τώρα το εμπόρευμα μένει αμανάτι, να πουληθεί πότε; Το χειμώνα 2021-2022 που η μόδα θα έχει κάνει στροφή 90 μοιρών; Μήπως να πουληθεί στις εκπτώσεις; Θα τις προλάβουμε άραγε; 

 

Δεν βοηθούν και οι επαγγελματικοί φορείς

 

Σε συνέντευξή του ο κ. Θανάσης Τσονάκας είχε καταθέσει μια εξαιρετική πρόταση για το εμπόριο στη Φωκίδα. «Το Επιμελητήριο θα μπορούσε να αναλάβει πρωτοβουλία δημιουργώντας έναν ιστότοπο ο οποίος να λειτουργεί ως e-shop και να μπορούν οι επαγγελματίες να ασκούν την εμπορική τους δραστηριότητα κανονικά μέσα από αυτόν», μας είπε. Ουσιαστικά πρότεινε ότι -με δεδομένο πως πολλές επιχειρήσεις δε λειτουργούν και επαγγελματίες έχουν ξεπεράσει τα όρια τους – το Επιμελητήριο θα μπορούσε είτε απευθείας, είτε μέσω της αναπτυξιακής επιχείρησης να δημιουργήσει μια πλατφόρμα, σαν μικρογραφία του https://www.skroutz.gr/, το οποίο να μπορεί να εμπορεύεται τα πάντα. Ακόμη όμως και αν δεν εμπορεύεται και τα τιμολόγια κόβονται από τα καταστήματα, τουλάχιστον θα μπορούν οι καταναλωτές να δουν τα ρούχα. Μια τέτοια πλατφόρμα πραγματικά θα ήταν το χρησιμότερο εργαλείο που θα μπορούσε να δημιουργηθεί και να λειτουργήσει. Πέρα από το στήσιμο της ιστοσελίδας όμως, το μόνο που χρειάζεται είναι ένα άτομο, που θα μπορούσε να δουλεύει και από το σπίτι του.

 

Οι 240 δόσεις, το μαύρο χρήμα, η επανεκκίνηση και η χρεοκοπία

 

Τα συσσωρευμένα χρέη των επιχειρήσεων έχουν φτάσει στο απροχώρητο και πλέον αποτελού ν βραχνά και για το ίδιο το κρατικό ταμείο. Η ενεργοποίηση των 120 δόσεων σε όσους έχασαν τη ρύθμιση τον Μάιο, δεν προσφέρει πολλά πράγματα, καθώς έχουμε πολλές επιχειρήσεις που έχασαν τη ρύθμιση από λάθος προγενέστερα του κορονοϊού ή ακόμη και εξ αιτίας μιας άτυχης περιόδου. Δεν είναι δυνατόν οι επιχειρήσεις που δε φλερτάρουν με το χάος να οδηγηθούν σε αυτό και να μην έχουν μια νέα ευκαιρία, η ανάκαμψη δεν θα έρθει με ακαμψία των διοικούντων. 

Από την άλλη, υπάρχουν κάποιοι που αν και βρίσκονται σε αναστολή ή ανήκουν στους πληττόμενους εξακολουθούν να πληρώνουν με άνεση. Το πώς είναι ένα σοβαρό ερώτημα που απασχολεί πολλούς συναδέλφους τους. Αλήθεια πληρώνουν από τα ψίχουλα που πήραν από το κράτος; Προφανώς από «μαύρα» και είναι μια χρυσή ευκαιρία για το κράτος να εντοπίσει πραγματικά αυτούς που έχουν φοροδιαφύγει χρόνια και έχουν τεράστια ποσά αδήλωτα. 

Πρόσφατα ο εμπορικός κόσμος αξίωσε νέα ρύθμιση 240 δόσεων. Αυτό μεταφράζεται σε 20ετία χρέους. Δυστυχώς οι επιπτώσεις θα είναι τέτοιες και η ανισότητα που θα προκληθεί θα είναι τόση, που αν δεν ρυθμιστούν αυτές οι οφειλές με ευνοϊκό τρόπο, ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, θα οδηγηθούμε στη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής με απρόβλεπτες συνέπειες!