«Οι ακραίες φωνές και ο φοβικός λόγος, οι μόνοι κερδισμένοι»

 

Πιο συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής:

Από τις παραμέτρους που θέτουν σε κίνδυνο την συνέχιση λειτουργίας του ΤΕΙ ΑΜΦΙΣΣΑΣ, είναι η αδυναμία συνεργασίας των θεσμικών της περιοχής, για στρατηγικές πολιτικές του Δήμου και του Νομού και το “ιδιότυπο ράφι” στο οποίο ο Περιφερειάρχης έχει θέσει τη Φωκίδα – κοινώς δεν ασχολείται. 

 

Αποτελεί παγκόσμια πρώτη, όλοι οι Νομοί της Στερεάς να έχουν πρόταση για την τύχη των Εκπαιδευτικών τους Ιδρυμάτων ικανοποιητική κατά αυτούς, ενώ στη Φωκίδα να έχουμε πρόταση καταστροφής. Έχουμε επίσης και την “συμπαράσταση” του κ. Μπακογιάννη, δήλωση από μόνη της υποκριτική και για αυτό προσβλητική, αλλά και την λάμψη της απουσίας του κ. Κωστοπαναγιώτου.

 

Στα χρόνια που πέρασαν είχαμε πολλές κρίσεις. Ξανά για το ΤΕΙ, για το Νοσοκομείο, την ΕΥΔΑΠ, το Κυκλοφοριακό της Αμφισσας, τους ΡΟΜΑ και τώρα εκ νέου το ΤΕΙ. 

Σε όλες τις περιπτώσεις – παρά τις ακραίες φωνές – η τοπική κοινωνία και θέση πήρε και συμμετοχή σε κινήσεις διαμαρτυρίας είχε και προτάσεις καλές ή και περισσότερο καλές έδωσε. 

Και; 

Περνάει η διαχείριση της κρίσης και πάμε στην επόμενη.

Με ένα Δημοτικό Συμβούλιο κάθε φόρα πιό διχασμένο – και όχι πάντα για πολιτικές – και μια Περιφερειακή Αρχή παντελώς και προκλητικά απούσα. 

Σήμερα εκ νέου, σαφώς και όλοι θα βοηθήσουμε για την ανατροπή της πρότασης του Υπ. Παιδείας και θα προσπαθήσουμε για την καλύτερη δυνατή λύση για το Νομό. 

Αυτό κάναμε και αυτό θα κάνουμε πάντα. 

 

Σήμερα όμως και για πρώτη φορά με αυτήν την ένταση θα πούμε στο σύστημα των Αιρετών – που και τους αγαπούμε και τους σεβόμαστε – ότι θέλουμε από αυτούς τα ελαχιστά κοινά πεδία συνεννόησης και συνεργασίας και εναλλακτικών και αμοιβαίων υποχωρήσεων και δημόσιας τοποθέτησης και όλα αυτά μόνο για το κοινό καλό και το δημόσιο συμφέρον. 

Αν το πω ξεκάθαρα θα πω, πως κουραστήκαμε:

1ον με τις εντάσεις και τους χωρίς τέλος προσωπικούς χαρακτηρισμούς στο Δήμο, 

2ον με το αμίλητο νερό της βασικής ομάδας συμπολίτευσης στην Περιφέρεια, και 

3ον με την άρνηση του Βουλευτή να συνεργασθεί με Δήμους και Περιφέρεια. 

 

Όλη αυτή τη κατάσταση την πληρώνει η περιοχή, τώρα ζούμε το παράδειγμα του ΤΕΙ και των ΡΟΜΑ. 

Κανείς δεν κερδίζει χωρίς μια ελάχιστη συμφωνία, σχεδιασμού, προγραμματισμού, λήψης αποφάσεων, στρατηγικού σχεδιασμού για τα επόμενα χρόνια.

Σίγουρα δεν κερδίζουν οι ίδιοι με τη θολούρα που δημιουργούν, αλλά αυτό ας το εκτιμήσουν οι ίδιοι

Κερδίζουν μόνο οι ακραίες φωνές και ο φοβικός λόγος. 

Χάνουμε πολύτιμο χρόνο σε αναπτυξιακά ζητήματα. 

Η αδυναμία του να καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι για να συζητηθούν και σχεδιαστούν τα επόμενα  βήματα και η αδυναμία τους να ύψωσουν τοίχος έναντι του ακραίου φοβικού λόγου – που είναι Δημοκρατική και Θεσμική Υποχρέωση τους – μας πάει όλους πολύ πίσω. 

Και αυτό δεν μας αξίζει.