Με καθυστέρηση 3 δεκαετιών τοποθετηθηκε η προτομή του γραμματέα του ΕΑΜ Φωκίδας Φωτη Τσίγκα

Με αφορμή τη συμπλήρωση 77 χρόνων από τη δολοφονία του Φ. Τσίγκα, στις 29/5/1946 η ΚΟ Φωκίδας του ΚΚΕ και το Παράρτημα Αμφισσας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ πραγματοποίησαν την Κυριακή 28 Μάη τα αποκαλυπτήρια της προτομής του στην πλατεία “Σιμοπούλου” της Άμφισσας.
Την κεντρική ομιλία στην εκδήλωση έκανε ο πρόεδρος του Παράρτηματος Αμφισσας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ κ Ντίνος Κυριανάκης ενώ χαιρετισμό απεύθυνε το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ κ Παναγής τονίζοντας τη σημασία να ενισχυθεί παρεταίρω το κόμμα στις εκλογές του Ιουνίου του 2023.

Αρχικά αρνήθηκε η δημοτική αρχή του ΠΑΣΟΚ

Στην προσωπικότητα του Φώτη Τσίγκα καθώς και στις προσπάθειες 3 δεκαετίων να παρθεί η άδεια από το δήμο Άμφισσας και μετέπειτα Δελφών ώστε να μπει η ρομή μίλησε ο κ. Ντίνος Κυριανάκης .
Αρχικά σημείωσε ότι η προτομή φιλοτεχνήθηκε με έξοδα του πατριώτη αξιωματικού του ελληνικού στρατού που κατατάγηκε στον ΕΛΑΣ και συγγενή του Φώτη, του Γιώργη Κατσίμπα πριν τρεις δεκαετίες, ο οποίος σε συνεννόηση με την ΠΕΑΕΑ- ΔΣΕ ζήτησε χώρο από την τότε δημοτική αρχή Άμφισσας για να τοποθετηθεί .
“ Η δημοτική αρχή τότε απαρτιζόταν από μέλη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ που υποτίθεται ότι τιμούσε και εμπνεόταν από τα οράματα του ΕΑΜ. Θεώρησε όμως ότι η άδεια τοποθέτησης της προτομής πιθανότατα την έφερνε σε ρήξη με δεξιούς παράγοντες που επιδίωκε τη στήριξή τους στις δημοτικές εκλογές. Η εκλογική σκοπιμοτητα βάρυνε περισσότερο από την απόδοση τιμής σε έναν απ’ τους κορυφαίους αγωνιστές της αντίστασης. Κατέφυγε, πριν αρνηθεί, σε χίλιες δυο προφάσεις υποτιμητικές για όλους τους αγωνιστές της αντίστασης και βεβαίως για το Φώτη Τσίγκα. Υποστήριξε ότι δεν γνώριζε την αντιστασιακή του δράση, κάτι που όταν το πληροφορήθηκε ο Χαρίλαος Φλωράκης, φίλος και συναγωνιστής του Φώτη, δήλωσε ότι δεν είναι δυνατόν να μιλήσεις για Αντίσταση στη Φωκίδα χωρίς να εξάρεις το ρόλο του Φώτη. Τελικά στις επόμενες εκλογές η συνεργασία με τους δεξιούς παράγοντες δεν έφερε ψήφους, και μια σειρά αντιστασιακών και απόγονοί τους δεν στήριξαν το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ εξαιτίας αυτής της στάσης του. Η στάση αυτή όμως έδωσε άλλοθι στην επόμενη δημοτική αρχή της Ν.Δ. να αρνηθεί κι αυτή. Η προτομή φυλάχθηκε όλα αυτά τα χρόνια με τη φροντίδα του Γιώργου Πετρόπουλου που έθεσε σαν σκοπό του την έκθεση της προτομής του Φώτη.
Το παράρτημα Άμφισσας της ΠΕΑΕΑ- ΔΣΕ και η Κ.Ο. Άμφισσας του ΚΚΕ επανέφεραν το θέμα πριν λίγα χρόνια επί δημαρχίας του κ. Θαν. Παναγιωτόπουλου.
Πάρθηκε θετική απόφαση και ανατέθηκε σε διαπαραταξιακή επιτροπή η επιλογή του χώρου. Τελικά από τη σημερινή δημοτική αρχή επιλέχθηκε ο χώρος και
αποφασίστηκε ομόφωνα η τοποθέτηση της προτομής του Τσίγκα στο χώρο που βρισκόμαστε.”, είπε στην αρχη της ομιλίας του ο κ Κυριανάκης

Ποιός ήταν ο Φώτης Τσίγκας

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην προσωπικότητα και το ρόλο του Τσίγκα λέγοντας: “ Γεννήθηκε στο Σεργούνι, γιός εργατοαγροτικής οικογένειας. Τέλειωσε το Γυμνάσιο στην Άμφισσα και πέρασε στη Νομική Σχολή. Αριστούχος σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, ήταν ίνδαλμα των συμμαθητών του και συγκέντρωνε την αγάπη και το θαυμασμό συνομήλικων και μεγαλύτερων. Από τα πρώτα βήματα του στην άσκηση της δικηγορίας φάνηκαν τα προσόντα του που προοιώνιζαν λαμπρή σταδιοδρομία. Δεν έχουμε πληροφορίες για την ύπαρξη οργάνωσης της ΟΚΝΕ στο Γυμνάσιο της Άμφισσας και ως εκ τούτου αν ο Φώτης ήταν οργανωμένος. Μαρτυρίες- φήμες λένε ότι συμμετείχε στη διάρκεια των σπουδών του σε φοιτητική συντροφιά ΟΚΝιτών και συμπαθούντων. Διακρίθηκε ως Έφεδρος αξωματικός στην Αλβανία. Από τις πρώτες μέρες της κατοχής σε επαφή με τα στελέχη της ΟΚΝΕ Μήτσο Τσιρλιάγκο από το Σερνικάκι, (τον σκότωσαν λίγο μετά τη δολοφονία του Φώτη παρακρατικοί από το Σερνικάκι και συμμορίτες στη Λαμία) και Κώστα Μαστρανδρέου από την Άμφισσα που τον έκαψαν οι Γερμανοί στο Σερνικάκι μετά από προδοσία. Επίσης, με το Βασίλη Μάνδρο από την Ιτιά, που ήταν ο ένας από τους δύο αντιπροσώπους της Φωκίδας στη σύσκεψη υπό τον Άρη στο σπίτι του Μήτσου Μυρεσιώτη στη Λαμία και το Γιώργο Χουλιάρα απ’ τα Καστέλια που ήταν ο άλλος αγωνιστής που πήρε μέρος σε αυτή τη σύσκεψη. Αρχές του ’42 συνέλαβαν τον Φώτη οι Ιταλοί. Ξεσηκώθηκε κύμα συμπαράστασης για τη σωτηρία του. Με παρέμβαση και του Μητροπολίτη γλύτωσε. Φαίνεται απ’ αυτές τις επαφές ότι πιθανότατα ήταν οργανωμένος και εν πάσει περιπτώσει ηταν της απόλυτης εμπιστοσύνης. Αυτό συνάγεται ως συμπέρασμα και από τη σοβαρότητα των χρεώσεων που του ανατέθηκαν στο ΕΑΜ. Στα πολιτικά όργανα του ΕΑΜ στη Φωκίδα συμμετείχαν παλιοί δοκιμασμένοι κομμουνιστές όπως: Ο Βασίλης Ασίκης, παλιό στέλεχος του κόμματος, πρώην μέλος της Κ.Ε, ο Μήτσος Μίχος, ο Παπασπύρου και ο Ψαρρός και οι τρεις ακροναυπλιώτες. Όλοι αυτοί, όχι μόνο δέχτηκαν ως επικεφαλής τον Τσίγκα αλλά τον περιέβαλαν με σεβασμό και εμπιστοσύνη. Ήταν συνετός, ψύχραιμος, με ευρύτατη μαρξιστική μόρφωση και παιδεία.
Αυτά τα προσόντα εκτίμησε η ΠΕΕΑ, η κυβέρνηση του βουνού και τον όρισε εκπρόσωπό της στη Φωκίδα. Κάλυψε άριστα το ρόλο αυτό, σε μια δύσκολη περίοδο, εφαρμόζοντας απόλυτα την πολιτική γραμμή της ΠΕΕΑ και του ΚΚΕ που στόχευε στην ομαλή δημοκρατική εξέλιξη με ελεύθερες εκλογές συντακτική κυβέρνηση, στην λύση δηλαδή του πολιτειακού ζητήματος με την ελεύθερη έκφραση του λαού. Αυτή ήταν η πολιτική της ΠΕΕΑ και του ΚΚΕ. Η ελληνική πλουτοκρατία και οι
Άγγλοι όμως είχαν άλλα σχέδια. Το ΕΑΜ και το ΚΚΕ παίρνοντας μέρος στη λεγόμενη κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Παπανδρέου τους διευκόλυνε.
Άγγλοι, δοσίλογοι τεταρτοαυγουστιανοί και αστικές πολιτικές δυνάμεις μεθόδευσαν και δημιούργησαν το Δεκέμβρη. Μετέφεραν από την Ιταλία δεκάδες χιλιάδες
εγγλέζικο στρατό, βαριά οπλισμένο, εξόπλισαν πάνω από 20 χιλιάδες συνεργάτες
των Γερμανών (σύνολο κοντά 100 χιλιάδες στρατού) και χτύπησαν τις δυνάμεις της
Αντίστασης. Παρά την ηρωική αντίσταση του λαού της Αθήνας νίκησαν και δημιούργησαν το μεταδεκεμβριανό κράτος. Παρά την ήττα του Δεκέμβρη, το ΚΚΕ διατηρούσε μεγάλες δυνάμεις: είχε την απόλυτη πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ, στους αγροτικούς συνεταιρισμούς, ήταν σε θέση να κινητοποιήσει ευρύτατες λαϊκές δυνάμεις, είχε την πλειοψηφία του λαού με το μέρος του. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ριζοσπάστης είχε κυκλοφορία κατά 10 χιλιάδες φύλλα μεγαλύτερη από όλες μαζί τις
αστικές εφημερίδες. Αυτό το κίνημα λοιπόν έπρεπε να χτυπηθεί αλύπητα. Πρώτα έπρεπε να χτυπηθούν τα στελέχη. Ιδιαίτερα εκείνα που έχαιραν της μεγαλύτερης
εκτίμησης. Έπρεπε να βγουν απ’ τη μέση. Το όργιο της της λευκής τρομοκρατίας, το καθοδηγούσαν απευθείας οι Εγγλέζοι με όργανα της χωροφυλακής, δοσίλογοι και άλλοι. Τη δολοφονία του Φώτη την οργάνωσαν και επέβλεπαν την εκτέλεσή του προσωπικά οι Εγγλέζοι. Ήταν οι σχεδιαστές αλλά και παρόντες στη Αράχωβα, μη γίνει λάθος και γλυτώσει. Έπρεπε να τρομοκρατηθεί ο λαός. Ξεκίνησε ένας μονόπλευρος εμφύλιος πόλεμος. Ο Φώτης ήταν από τους πρώτους στην Άμφισσα. Δέκα μέρες αργότερα δολοφονήθηκε άγρια ο Γιάννης Δεδουσόπουλος, τον ίδιο μήνα ο νεαρός φοιτητής από το Σερνικάκι Μήτσος Τσιρλιάγκος (τον αναφέραμε ήδη), ακολούθησε ο δάσκαλος Καραχάλιος που τον έβγαλαν νύχτα από το σπίτι και τον σκότωσαν.
Τις ίδιες μέρες συνέλαβαν όλη τη Νομαρχιακή Επιτροπή του ΕΑΜ και άλλους αγωνιστές. Τους έκλεισαν στη φυλακή στη Λαμία και τους δίκασαν με το Γ’ ψήφισμα, παρότι όταν πιάστηκαν δεν υπήρχε το Γ’ Ψήφισμα και το ΚΚΕ και το ΕΑΜ ήταν υποτίθεται ελεύθερα. Το στρατοδικείο της Λαμίας καταδίκασε τους 6 από αυτούς σε θάνατο και τους υπόλοιπους σε βαριές ποινές. Εκτελέστηκαν και οι 6 στα γρήγορα. Τα ονόματά τους: Γιώργος Τσίγκας αδερφός του Φώτη πρωτοδίκης, Νίκος Πατρινόπουλος– Γραμματέας του ΕΑΜ Άμφισσας όλη τη διάρκεια της Κατοχής, Χαρίλαος Παπαδημητρίου δικηγόρος απ’ τη Στύλια, Νίκος Παπέλης δικηγόρος απ’ την Αμυγδαλιά Μήτσος Μίχος, παλιός κομμουνιστής κρατούμενος της Δικτατορίας του Μεταξά που απέδρασε απ’ τη φυλακή στην κατοχή και Γιάννης Καραγιάννης, βυρσοδέψης απ’ την Άμφισσα.
Από την τραγική κατάληξη του Φώτη Τσίγκα αλλά και του Γιώργου Τσίγκα, του Νίκου Πατρινόπουλου και χιλιάδων άλλων αγωνιστών της Αντίστασης, εξάγονται
βασικά συμπεράσματα:
– Η αστική τάξη ως πρώτο και κύριο μελημά της έχει τη διατήρηση της εξουσίας της και θα την υπαρασπιστεί με κάθε μέσο
–Ο αγώνας κατά του ξένου εισβολέα και κατακτητή αν δεν συνοδεύεται από τον αγώνα για κοινωνική απευλευθέρωση θα είναι ανολοκλήρωτος.