Μετά τις στάχτες

Συνδιοικητής της Πολιτικής Παράταξης ΚΟΙΝΩΝΙΑ

 

Οι Έλληνες θρήνησαν και θρηνούν τους νεκρούς τους στα αποκαΐδια. Στο πρόσφατο παρελθόν θρήνησαν και θρηνούν ακόμη τους νεκρούς τους στα λασπόνερα της Μάντρας.

Κοντά στους ανθρώπους που χάθηκαν και οι περιουσίες πολλών άλλων. 

Ευθύνες υπάρχουν και είναι τεράστιες. Από πού να αρχίσει κανείς; Από την κατάλυση του κράτους, την  άναρχη δόμηση, τις καταπατήσεις των δασών, τα αυθαίρετα τα οποία επέτρεπαν οι κυβερνώντες να χτισθούν  για ψηφοθηρικούς λόγους και μετά τα νομιμοποιούσαν για να εισπράξουν, την ανικανότητα της διοίκησης της κρατικής μηχανής,  την ανευθυνότητα των υπευθύνων… Ας ελπίσουμε να αποδοθούν οι ευθύνες από την Ελληνική Δικαιοσύνη… Όμως οι στρεβλώσεις και οι παθογένειες έρχονται από μακριά…

Η εικόνα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης θλιβερή. Οι μεν προσπαθούν να επιμερίσουν τις ευθύνες, οι δε να τα φορτώσουν όλα στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό. Επικοινωνιακά τερτίπια και μικροκομματικά συμφέροντα. Αναισθησία και κυνισμός. Η γλώσσα της αλήθειας απούσα. Η υπευθυνότητα  κουφάρι καμένο από τη φλόγα του πάθους τους για εξουσία.

Υπάρχει όμως κάτι σημαντικό, στο οποίο τα περισσότερα κόμματα της Βουλής δεν αναφέρονται, γιατί είναι συνένοχα. Το 2010 η Πατρίδα μας μπήκε στον φαύλο κύκλο των μνημονίων της Εθνικής υποτέλειας. Αυτών που έγιναν «για τη σωτηρία μας» και που σύντομα θα τελείωναν και θα έρχονταν η ανάπτυξη, όπως μας έλεγαν από το 2011 υπουργοί και πρωθυπουργοί, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και τέλος ο Τσίπρας, που έφερε και το τρίτο μνημόνιο του πλήρους ξεπουλήματος της χώρας και το ψήφισαν όλοι μαζί. Από τότε υπάρχουν ως μνημονιακές υποχρεώσεις, τεράστιες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες. Αυτό σημαίνει λιγότερα χρήματα τόσο στην πολιτική προστασία, όσο και στις υποδομές, είτε αντιπλημμυρικά έργα είναι αυτά, είτε αντιπυρικές ζώνες, είτε εναέρια και επίγεια μέσα πυρόσβεσης, είτε, είτε,…

Η επιλογή όλων των κυβερνώντων λοιπόν, αυτή της παραμονής στην Ευρωζώνη, όπου νιώθουμε δέκα χρόνια τώρα τι σημαίνει η αλληλεγγύη των εταίρων μας, όπου αγοράζουμε με τόκο τα Ευρώ που χρησιμοποιούμε, ενώ συγχρόνως φορτωθήκαμε τα 240 δις € ζημιές των τραπεζών, αποδεικνύεται ολέθρια για την Πατρίδα μας. Όχι μόνο για την φτωχοποίηση των Ελλήνων, τη διάλυση της υγείας και πρόνοιας, την υπογεννητικότητα και τη φυγή των νέων μας στο εξωτερικό, αλλά όπως φαίνεται και για την ίδια μας την ύπαρξη. 

Η αυταπάρνηση και ο ηρωισμός των εθελοντών και του προσωπικού των σωμάτων ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων, σίγουρα δεν αρκεί όπως αποδείχθηκε και όπως φοβάμαι πως θα αποδειχθεί σε μια νέα θεομηνία ή σε μια απευκταία πολεμική απειλή κατά της Ελλάδος. 

Είναι πλέον μοναδική επιλογή αξιοπρεπούς επιβίωσης για τους Έλληνες πολίτες, να πάρουν την ευθύνη και στις ερχόμενες εκλογές να ανατρέψουν το πολιτικό σύστημα που δυναστεύει τον τόπο υποταγμένο στους ξένους και ντόπιους  ισχυρούς του χρήματος.