Γιατί δεν είμαι μανιτάρι να μεγαλώσω στο υπόγειο

Αν με ρωτήσει κάποιος αν καταδικάζω την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θα σας απαντήσω ευθέως: Ναι την καταδικάζω με όλη τη δύναμη της ψυχής και του μυαλού μου.
Αν με ρωτήσει κάποιος αν δακρύζω όταν βλέπω τους Ουκρανούς πρόσφυγες , τους ρωσοφωνους πρόσφυγες από το Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ,τις σφαγές στην εμπόλεμη ζώνη και ακούω τις σειρήνες , σας απαντώ ευθέως: Ναι, δακρύζω. Εξάλλου, γνωρίζω από πρώτο χέρι τι σημαίνει να ακούς σειρήνες και πως είναι να βλέπεις τους ανθρώπους να τρέχουν πανικόβλητοι στα υπόγεια καταφύγια. “Δεν είμαστε μανιτάρια για να μεγαλώνουμε στο υπόγειο σκοτάδι”, έγραφε ένα σύνθημα στην είσοδο ενός καταφυγίου στο Βελιγράδι το 1999.Πραγματικά, δάκρυσα όταν ξανάφερα εκείνη την εικόνα στο μυαλό μου και την παραλλήλισα με αντίστοιχη εικόνα που είδα στην πολύπαθη Ουκρανία.
Αν όμως με ρωτήσετε αν πιστεύω όλη αυτήν την κουστωδία των δυτικοευρωπαίων πολιτικών που καθημερινά διοργανώνουν φιέστες για να επηρεάσουν την κοινή γνώμη, πάλι θα σας απαντήσω ευθέως: Όχι δεν τους πιστεύω. Είναι υποκριτές και διπρόσωποι. Τα δάκρυα τους είναι κροκοδείλια . Είναι οι ίδιοι με τον Πούτιν. Είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.
Πως να μην το ισχυριστώ αυτό όταν βλέπω ότι πλέον το διεθνές δίκαιο δεν υπάρχει, όταν έχει ξεχαρβαλωθεί και ο καθείς το ερμηνεύει κατά το δοκούν;
Πως να μην σκεφτώ ότι προσπαθούν να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου όταν ακούω υποκριτικά από τη γερμανίδα υπουργό εξωτερικών να δηλώνει, ότι “ αυτά τα πράγματα τα βλέπουμε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά το β παγκόσμιο;” Αλήθεια; Είναι η πρώτη φορά; Μήπως η γερμανίδα πολιτικός του κόμματος των πρασίνων έχει πάθει Αλτσχάιμερ; Δεν εξηγείται διαφορετικά το γεγονός ότι δεν θυμάται το σύντροφό της , τον Όσκαρ Φίσερ του ιδίου κόμματος που το 1999 ήταν και αυτός υπουργός εξωτερικών και έβαζε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στο βομβαρδισμό δεκάδων πόλεων της τότε Γιουγκοσλαβίας η οποία έκτοτε έπαψε ακόμη και να υπάρχει ως όνομα;
Ούτε όμως οι ορδές του Αττίλα 1 και 2 που μακέλεψαν τους Κυπρίους δεν ήταν πόλεμος αφού η επέμβαση έγινε με τις ευλογίες των ΗΠΑ και η τότε διεθνή κοινότητα έκανε τα στραβά μάτια επειδή πίστευε ότι ο Μακάριος δεν ήταν του χεριού τους;
Μήπως να ξεχάσουμε ότι σύμφωνα με τον ΟΗΕ μόνο οι ΗΠΑ έχουν διεξάγει 191 πολεμικές επιχειρήσεις σε διάφορα σημεία του πλανήτη, ενώ οι δυνάμεις των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ έχουν επέμβει κι έχουν διαμελίσει την Λιβύη, το Σουδάν, το Ιράκ, τη Συρία και εξάγουν όπλα σε διάφορες χώρες.
Μήπως να ξεχάσουμε τα εγκλήματα της αποικιοκρατίας και κυρίως των Βρετανών. Γάλλων, Βέλγων, Ισπανών, Πορτογάλων ;
Όχι , δεν μπορώ να τα ξεχάσω όλα αυτά
Εν κατακλείδι , θέλω να σας πω ότι κανείς δεν μπορεί να το παίζει ανθρωπιστής αλά καρτ. Δεν μπορεί την επέμβαση στην Ουκρανία να την καταδικάζει – και ορθά- και τους άλλους πόλεμους, όταν αυτοί εξυπηρετούν τα οικονομικά του συμφέροντα , να τους ευλογεί.

ΥΓ1. Όπως δεν μπορώ να ξεχάσω ότι όταν οι πρόσφυγες ήταν μελαμψοί (Σύριοι, Αφγανοί, Ιρακινοί κλπ) είχαν ξεσηκωθεί οι “δημοκρατικές κυβερνήσεις του λεγόμενου Βίσεγκραντ που μίλαγαν για «άπλυτους» που θέλουν να μας αλλοτριώσουν ενώ τώρα που είναι Ουκρανοί τους καλωσορίζουν και καλά κάνουν. Βέβαια

Φωτης Μπελέρης

ΥΓ. Γνωρίζει κάποιος να μου απαντήσει αν η φωτο είναι στο Κίεβο, στο Βελιγράδι ή την Αμμόχωστο;