“ Στόχος να δώσουμε ανάσα – πνοή στο ρημαγμένο χωριό μας ”

 Συνέντευξη στο Φώτη Μπελέρη

Κύριε Παπαδήμο, μάθαμε από συγχωριανούς σας ότι προτίθεσθε να κατεβείτε υποψήφιος πρόεδρος στην Τοπική Κοινότητα Προσηλίου αληθεύει;

Ναι, θα «κατέβω» γιατί θεωρώ ότι είναι πλέον ώρα να ασχοληθούμε με τα κοινά και εγώ και πάρα πολλοί συγχωριανοί που όλα αυτά τα χρόνια, είτε μέσα από τον Πολιτιστικό Σύλλογο, είτε μέσα από τις διάφορες εκδηλώσεις, είτε και μέσα από τις φιλόξενες σελίδες της εφημερίδας σας προσπαθούσαμε να βελτιώσουμε κάποια πράγματα, να δώσουμε ανάσα – πνοή στο ρημαγμένο ,  στην κυριολεξία, χωριό μας. Σε καμία περίπτωση, εάν εκλεγώ δεν θα λειτουργήσω με προσωπικό στυλ αλλά θα έχω δίπλα μου, συμβούλους και βοηθούς όλους τους συντοπίτες, όπως κάνω και τώρα.

Αυτό το εκλογικό σύστημα βοηθάει στην εκλογή του πιο δημοφιλή, δημιουργικού, αγαπητού στον πληθυσμό του χωριού μιας και όλοι κατεβαίνετε σε ενιαίο ψηφοδέλτιο και βγαίνει αυτός που συγκεντρώνει τους περισσότερους σταυρούς, αυτό είναι καλό ή κακό;

 Θα θέλαμε να υπήρχε τριμελές συμβούλιο που να ακούγονται  και οι διαφορετικές απόψεις και δημιουργικά να συνθέταμε λύσεις τέτοιες που έχουν  ανάγκη οι δημότες μας. Ακόμη και έτσι όμως εμείς θα πορευθούμε συλλογικά. Προσέξτε δε λέμε «που έχει ανάγκη το χωριό» αλλά οι δημότες, γιατί για εμάς πρώτα και πάνω απ’ όλα προέχουν οι ανάγκες των συμπολιτών μας, ειδικά αυτές τις εποχές που οι φτώχεια και σε ορισμένες περιπτώσεις και η εξαθλίωση, έχουν εισβάλει στα σπίτια μας.

Ποιες προτεραιότητες προβλημάτων θα βάζατε για αρχή.

Το νερό. Στο Προσήλιο που κάποτε τα καλοκαίρια έσφυζε από ζωή, τώρα κοντεύει να γίνει φάντασμα και μία αιτία και ίσως και κυρίαρχη είναι η έλλειψη νερού. Η ΔΕΥΑ που υποτίθεται ασκεί κοινωνικό έργο ξεζουμίζοντας τους «πελάτες» (πολλές φορές και με τεράστια ποσά) οφείλει να πράξει έργο. Να κατασκευάσει δεξαμενή και με αντλίες να μεταφέρει το νερό ώστε να υδροδοτηθεί και το πάνω χωριό και το μοναστήρι. Το νερό είναι πρώτιστο αγαθό τόσο για τις ανάγκες των κατοίκων όσο και σε έναν κίνδυνο πυρκαγιάς που με τους αέρηδες που φυσάνε εκεί, αν δεν υπάρχει η άμεση αντιμετώπιση από τους κατοίκους, στο σύνολό τους τα σπίτια θα γίνουν παρανάλωμα. Αλλά και στη Βίνιανη αν και το νερό είναι υπερ αρκετό, πρέπει να γίνουν κάποια απαραίτητα έργα ώστε να διαφυλαχθεί η υδροδότηση σε περίπτωση «κατεβασιάς» της Ρεκκάς. Θυμίζουμε ότι πριν από μια πενταετία περίπου, σε μια τέτοια περίπτωση, κινδύνεψε η υδροδότηση από φερτά υλικά (χώματα, λάσπες, πέτρες, κορμοί δέντρων κ.λ.π.). Όπως δε προείπα το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και σαν τέτοιο θα προσπαθήσουμε να το διαφυλάξουμε προωθώντας στο δημοτικό συμβούλιο σε συνεργασία και με άλλες κοινότηυτες που μέρος των υδάτων τους το παίρνει ο Δήμος να ακολουθείτε κοινωνική πολιτική για τις ευάλωτες ομάδες και συμπολιτών μας αλλά και όλου του δήμου όπως άνεργοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, ΑΜΕΑ κ.λ.π.

Ο δρόμος. Σε δύο σημεία (Καρπάκι και Μαραθιά) χρειάζεται να γίνει υποστήριξη των βραχωδών πρανών με μελέτη από πανεπιστημιακό φορέα ώστε να αποφευχθεί ατύχημα ή και δυστύχημα έξ αιτίας των συνεχών πτώσεων βράχων στο οδόστρωμα. Ακόμη να υπάρξουν διαπλατύνσεις σε πολλά σημεία του δρόμου ώστε να υπάρχει ευκολία στην δίοδο και για τις δύο λωρίδες κυκλοφορίας. Επιμένουμε σε αυτό αν και οι επισκέψεις συγχωριανών μας ελαττώθηκαν, όχι από την έλλειψη της αγάπης προς το χωριό αλλά από την έλλειψη χρημάτων για αγορά των πανάκριβων πλέον καυσίμων.

Ο φωτισμός που είναι απαραίτητος ειδικά στις εισόδους και των δύο χωριών και που είναι μηδαμινού κόστους να γίνει άμεσα.

Πως βλέπετε τη «συγκατοίκηση» με τις μεταλλευτικές εταιρείες;

Ο τόπος αυτός είναι ο δικός μας τόπος. Άλλοι τον δώσανε έναντι πινακίου φακής στους εκμεταλλευτές και αυτοί με τη σειρά τους αφού ξεζούμισαν τόπο και εργάτες τον ξεπούλησαν σε νέους εκμεταλλευτές και δυνάστες.  Δεν φτάνει που ξεκοίλιασαν τα βουνά στο τέλος  τα άφησαν και  σαν κρανίου τόπο  ενώ χάσαμε αρκετές πηγές εξ αιτίας των εξορύξεων αλλά και των γεωτρήσεων. Εμείς θα πιέσουμε και με τους φορείς και με τη δημαρχιακή αρχή όποια και εάν είναι να αποκατασταθούν η Μπελενά αλλά και τα Ασπρόξυλα που φαίνονται από χιλιόμετρα μακριά.

Θα σταθούμε δίπλα στους εργαζόμενους και στους φορείς τους (Σωματεία και Εργατικό Κέντρο) στα διεκδικητικά τους αιτήματα. Συμφωνούμε μαζί τους ότι ο βωξίτης είναι εθνικό προϊόν, λαϊκός πλούτος και όσο τον εκμεταλλεύονται οι εταιρείας και απολύσεις δεν θα επιτρέψουμε να κάνουν και οι αποκαταστάσεις θα επιβάλουμε να είναι στις προτεραιότητές τους. Θα αγωνιστούμε μαζί τους γι αυτό χωρίς να παριστάνουμε το μαϊντανό σε «ποτισμένες» γλάστρες.

Πως μπορεί να αξιοποιηθεί το χωριό τουριστικά, ώστε να πάρει ζωή ο τόπος;

Έχουμε έναν τόπο με αρκετά πλούσια ιστορία αλλά και ομορφιάς. Σε πολλές τουριστικές και φυσιολατρικές, αλλά και ορειβατικών συλλόγων, ιστοσελίδες γίνονται κολακευτικές αναφορές για το φαράγγι της Ρεκκάς (Τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς και μοναδική εμπειρία πεζοπορίας, το Φαράγγι της Ρεκκάς είναι από τα σπουδαιότερα της χώρας. Απότομες ορθοπλαγιές, πλούσια βλάστηση που περιλαμβάνει πολλά σπάνια είδη, ζώα που διαβιούν στην περιοχή όπως τα αγριογούρουνα αλλά και τα περίφημα προστατευόμενα αγριόγιδα της Γκιώνας – είναι χαρακτηρισμένο καταφύγιο άγριας ζωής άλλωστε – αλλά και τρεχούμενα νερά συνθέτουν το βουνίσιο τοπίο).

Να αξιοποιήσουμε λοιπόν αυτά τα προτερήματά μας. Για παράδειγμα ο χώρος άφιξης του εναέριου που στοιχειώνει εδώ και μισό και βάλε αιώνα όλη εκείνη την έκταση μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί. Κατ αρχάς να επανέλθει ο χώρος από τα μεταλλεία στην ιδιοκτησία του χωριού (στο Δήμο). Να υποχρεωθεί η εταιρεία να αποκαταστήσει όλο το χώρο (εγκατάσταση και περιβάλλοντας χώρο). Η εγκατάσταση να αξιοποιηθεί και να γίνει χώρος συνάντησης ορειβατών και πεζοπόρων για ξενάγηση στο φαράγγι, πεζοπορία με κατάβαση ή ορειβασία για ανάβαση. Να ξανά επισκευαστούν τα τμήματα του μονοπατιού της Ρεκκάς που αν και ξοδεύτηκαν επι νομαρχιών ακόμη πάμπολλα χρήματα, για να κατασκευαστούν αυτά πλέον έχουν εγκαταλειφτεί.

Μπορεί ακόμη να γίνει και χώρος συνάντησης μηχανοκίνητου αθλητισμού και με ελάχιστα κονδύλια (μιας και μας βοηθάει η ίδια η γεωλογική μορφολογία) να γίνει πίστα αγώνων motocross όλων των τύπων των μηχανών κάτι που εξ άλλου επιχειρήθηκε πρίν λίγα χρόνια και που πρέπει με κατάλληλους χειρισμούς να επαναληφθεί.

Στον περιβάλλοντα δε χώρο να γίνει μνημείο της πρώτης ένοπλης σύγκρουσης που σημειώθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα, μεταξύ ομάδας ανταρτών του Ε.Λ.Α.Σ. και ιταλικού στρατιωτικού τμήματος με πρωταγωνιστές τον Άρη και τα παλληκάρια του. Με συγκεκριμένες αναφορές στην ιστορία του χωριού να προσεγγίζονται όλες οι ιστορικές περίοδοι της αντίστασης που επέδειξαν οι κάτοικοι του χωριού μας. Στις δε εκδηλώσεις μνήμης και τιμής να γίνονται αυτές οι αναφορές δεμένες με το σήμερα. Έτσι πρέπει να τιμάμε τους προγόνους μας και τους αγώνες τους.

Με γνώμονα λοιπόν την πορεία αυτή, των προγόνων μας, να πορευθούμε  και μείς σήμερα αναδεικνύοντας εμάς στην προεδρία του χωριού καθώς και μια τέτοια δημοτική αρχή στο Δήμο Δελφών που να στέκετε δίπλα στους δημότες στα μικρά και μεγάλα προβλήματα. Που δεν θα λειτουργεί σαν ΑΕ αλλά σαν αποκούμπι και ανάσα για τον κάθε δημότη ξεχωριστά αλλά και για όλους μαζί χωρίς ταμπέλες και ταυτότητες. Με εξοπλισμένες υπηρεσίες μόνιμου προσωπικού. Με υπηρεσίες που θα δίνονται στους δημότες όχι με τη λογική (σώνει και καλά ) της ανταπόδοσης αλλά της εξυπηρέτησης των αναγκών των συνανθρώπων μας.