« εργαλειοποιήθηκε από την κυβέρνηση με στοχεύσεις εσωτερικής κατανάλωσης και κομματικών επιδιώξεων»

«Απαιτείται ψυχραιμία και ωριμότητα ,εθνική υπευθυνότητα, διασφάλιση των δημοκρατικών διαδικασιών, και εθνική στρατηγική εξωτερικής πολιτικής»

1.Η παρούσα Συμφωνία των Πρεσπών  καλύπτει ορισμένες ελληνικές Εθνικές θέσεις που υπήρχαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων σε όλες τις ιστορικές φάσεις των εξελίξεων του ζητήματος αυτού. Όπως την σύνθετη ονομασία της πΓΔΜ, την σύνθετη νέα ονομασία (Βόρεια Μακεδονία) ως  ένα είναι erga annes που σημαίνει γενική χρήση εσωτερικά και εξωτερικά για όλα και έναντι όλων, την αλλαγή εκείνων των άρθρων του Συντάγματος τους που θεωρούνταν ότι υποκρύπτουν αλλυτρωτικές  επιδιώξεις. Αλλαγές που ήταν υποχρεωμένη να κάνει η πΓΔΠ ήδη από την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995.

2.            Η Συμφωνία δεν καλύπτει τις θέσεις της Ελλάδος αναφορικά με την ιθαγένεια των κατοίκων της χώρας αυτής η οποία ονομάζεται «μακεδονική» και για την ομιλούμενη γλώσσα η οποία ονομάζεται επίσης «μακεδονική». Πραγματική εγγύηση για μία ολοκληρωμένη Συμφωνία που θα διασφάλιζε και τις δύο πλευρές θα ήταν ότι επ’ αυτών των προβλημάτων ,η ιθαγένεια να είναι «Βορειομακεδονική» και η γλώσσα  της σλαβικής κοινότητας να ονομάζεται «Σλαβομακεδονική». Τα θέματα αυτά η Κυβέρνηση τα παρέδωσε…

Δυστυχώς  όμως ένα τόσο σοβαρό και εθνικά ευαίσθητο θέμα αντί να αντιμετωπιστεί  με εθνικά υπεύθυνο τρόπο και την ευρεία εθνική συναίνεση  με ευθύνη κυρίως της κυβέρνησης εργαλειοποιήθηκε  με στοχεύσεις εσωτερικής κατανάλωσης και κομματικών επιδιώξεων. Η Κυβέρνηση πίστευε και πιστεύει ότι και στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής δεν χρειάζονται να είναι προϊόν εθνικής συμφωνίας αλλά κομματικής αρκεί να διασφαλίζεται η κομματική της υπεροχή!!!Αποτέλεσμα αυτού είναι να επικρατήσουν διχαστικές συμπεριφορές οι οποίες μεταφέρθηκαν στην κοινωνία με επικίνδυνες  διαστάσεις. Η Συμφωνία που παρουσιάζεται ως εθνική επιτυχία πέρα της ουσίας-την οποία και θα διαπιστώσουμε το επόμενο διάστημα με τις εξελίξεις στα Βαλκάνια-καταστρατηγεί την δημοκρατική και κοινοβουλευτική διαδικασία και της Αρχές του Συντάγματος.

Ακόμη και τώρα την ύστατη ώρα η κυβέρνηση  κυρίως αλλά και το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό του δημοκρατικού τόξου και  οι διαμορφωτές  της κοινής γνώμης ας αναλογιστούν  τις ευθύνες τους ώστε από κοινού να συντείνουν στην καταλαγή   των παθών.