Αφροδίτη Παπαθανάση για το ΤΕΙ

Σε αναμονή της συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων του σχεδίου νόμου  “Συνέργειες Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με τα Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξεις”. Στην συζήτηση αυτή θέλουμε να περιμένουμε τις θετικές παρεμβάσεις των εισηγητών των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, τις παρεμβάσεις και τροπολογίες των κ. Βουλευτών και τις θέσεις του Υπουργού Παιδείας, που τελικά θα κρίνουν το τελικό σχέδιο της νομοθετικής πρωτοβουλίας.

 

Στη Φωκίδα ιδανικά θα θέλαμε δυο τμήματα, όπως το σχέδιο διαβούλευσης προέβλεπε, αντί του ενός, σύμφωνα με το σχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή για συζήτηση στην Επιτροπή, όπως επίσης και λύση για το γνωστικό και σπουδαστικό αντικείμενο των φοιτητών του νυν τμήματος ΤΕΙ.

 

Στην Ολομέλεια πεδίο δόξης λαμπρό για συνολικές και ειδικές τοποθετήσεις επί των θεμάτων.

Ελπίζουμε να συζητηθούν και να αναδειχθούν συνολικά οι προβληματισμοί,  για το πως σχεδιάζει μια χώρα, η δική μας, μετά από 10ετη κρίση και πάνω από μισό εκατομμύριο νέους επιστήμονες εκτός χώρας, την στρατηγική της για την τριτοβάθμια ανώτερη και ανωτάτη εκπαίδευση.

 

Όσο το σύστημα επικοινωνίας και πολιτικής διαχείρισης βλέπει πράξεις και κινήσεις εντυπωσιασμού, αντί της εθνικής στρατηγικής για την εκπαίδευση και όσο το σύστημα “τεμάχίζει” προβλήματα και δώρα τοπικά, για πάραδειγμα στη Στερεά Ελλάδα δεν συζητούμε συνολικά τι πρέπει, τι χρειάζεται, τι θελουμε, αλλά κάθε πόλη προσπαθεί να σώσει όπως και οτι

μπορεί, τότε όλοι κατανοούμε ότι είμαστε πίσω από τις ανάγκες της πραγματικότητας.

Αιχμή του δόρατος της ανάπτυξης, της οικονομικής ανάταξης και ασφάλειας, της 4ης τεχνολογικής επανάστασης είναι η Παιδεία, η Έρευνα, η διαρκής Εκπαίδευση.

Είναι πολιτική και προσωπική μας επιλογή αν θέλουμε όλη την εικόνα ή την  εώλη λύση μιας στιγμής, λίγων μόνο χρόνων.

 

Η επιλογή το 2010- 2011 για την ένταξη και χρηματοδότηση του κτηρίου του ΤΕΙ ΑΜΦΙΣΣΑΣ από το ΕΣΠΑ και η κατασκευή του κτηρίου, δεν έλυσε από μόνο του ζητήματα βιωσιμότητας του τοπικού τμήματος.

Τα “γνωστά προβλήματα”, έλλειψη επιστημονικού προσωπικού και μη πρόβλεψη επαγγελματικών δικαιωμάτων των φοιτητών του νυν τμήματος ΤΕΙ, απέδειξαν ότι η μισή λύση δεν είναι λύση.

Τώρα και σε αναμονή της τελικής κατάληξης και ψήφισης του σχεδίου νόμου πρέπει ταυτόχρονα να μας απασχολήσουν, αφού δεν μας απασχόλησαν νωρίτερα, θέματα βιωσιμότητας.

• Εχει ο προϋπολογισμός του 2019 πρόβλεψη στους κωδικούς του Υπ. Παιδείας για πόσες νέες θέσεις επιστημονικού δυναμικού; Τι αφορά το Γεωπονικό και τι την Αμφισσα;

• Ενα Πανεπιστήμιο, κεφαλαιώδους επιστημονικής και αναπτυξιακής στρατηγικής, όπως το Γεωπονικό, θέλει,  μπορεί να στηρίξει πεδία που δεν είναι στον σκληρό πυρήνα του εκπαιδευτικού του ρόλου;

• Μετά τη “μόδα” τριμήνου με το Δελφικό Πανεπιστήμιο τι τελικά θέλουν  η ΚΕΔΕ Στερεάς και η Περιφέρεια; Οι Παραγωγικοί και Κοινωνικοί Φορείς;

Στηρίζουν την υπάρχουσα πρόταση που ψηφίζεται στη Βουλή, θα επανέλθουν στρατηγικά με άλλη πρόταση και μια νεα κυβέρνηση που θα προκύψει το 2019, τι θα στηρίξει τελικά;

• Ποια ΤΕΙ θέλουμε τελικά; ποιες τεχνικές και επαγγελματικές και γεωργικές σχολές; Ποια η θέση και στρατηγική της Περιφέρειας επ αυτών;

Αυτά είναι μερικά και μόνο από τα ερωτήματα, μιας νομοθετικής πρωτοβουλίας που “έκλεισε” σε λίγους μήνες.

 

Στα συνολικά στρατηγικά ζητήματα δεν απαντήσαμε.

Κάποιοι, καν δεν μπήκαν καν στο διάλογο, ή δεν έθεσαν τα ερωτήματα.

 

Για τα δικά μας, Φωκίδα και τμήμα ή τμήματα Αμφισσας η ιδανική συνθήκη ήθελε την συνεργασία όλων για την καλύτερη δυνατή λύση.

Είναι ώρα μάχης, κοινοβουλευτικής προσπάθειας, όλοι θα μιλήσουν, όλοι θα πάρουν θέση, διακομματική προσπάθεια των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου, θα έφερνε την καλύτερη εικόνα για τη Φωκίδα.